Güncelleme Tarihi:
Anne Toyguncu, “Kayıp Melikem nerede bir gül görse bana getirir, ‘kapat annem gözlerini, ellerini aç. Benim annem güllerin gülü’ derdi. Onun yokluğunda evimin duvarları sanki hep üzerine çöküyor" diyerek dert yandı. Toyguncu, “İki evladım daha var. Ama o evlatlarımı bağrıma bastıkça ‘Melikem’e haksızlık oluyor’ diye düşünüyorum. Sarılamıyorum bile o iki yavruma. Bayramların, özel günlerin ben gelmesini istemiyorum, benim evime güneş doğmadı. Onsuz sadece hatıraları ile avunuyorum” dedi.