Oluşturulma Tarihi: Kasım 30, 2006 00:00
Palyaçoluk, ciddi bir meslek. Çünkü çocuklar onların hayal gücüne teslim oluyor. Tenikeci, "Palyaço pedagoji bilmeli, ilizyon yapabilmeli" dedi.
KOCAMAN kırmızı burunları, rengarenk giysileri, parlak ayakkabıları, yaşamdaki ciddi oyunları incecikten yorumlayarak büyük-küçük herkesin dudaklarında tebessüm bırakan palyoçalar... Bazen bir tiyatro sahnesi, bazen televizyonda çocuk oyunu, bazen bir huzurevi, bazen bir hastane odası, bazen de bir doğum günü partisi, tek kişilik bir oyun oynar gibi açılır onlar için perde. Buğulu bakan gözlerle hep güler ve neşe saçar palyaçolar.
SAYILARI ÇOK AZ
1993 yılında Turgut Özakman’ın "Ah Şu Gençler" isimli tiyatro oyununda ilk kez sahneye çıktığını ve sahne sanatlarına duyduğu ilgi ile Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Tiyatro bölümünden mezun, Türkiye’de mesleğini profesyonel olarak yapan az sayıda palyaçodan biri 30 yaşındaki Ankaralı Teoman Tenikeci...
Palyaço soytarı değildir
Tenİkecİ, "Ülkemizde palyaço oyunculuğu üzerine çalışan kimse yok. Yurt dışında ise palyaço okulları var. Çoğu zaman çocuklarlayım ama büyüklere de gösteri yapıyorum. Her ikisinde de yakaladığınız nokta aynı. Bir insan ne kadar yetişkin olursa olsun içinde bir yerlerde çocukluk kalıyor" diye konuştu.
Palyaçoluk çok zor bir meslek
PALYOÇULUĞUN dışarıdan öyle görünmese de ciddi bir meslek olduğunu belirten Tenikeci, "Palyaço pedagoji bilmeli, ilizyon, akrobasi ve vantrologluk yapabilmeli, sesini kontrol etmeli, düzgün konuşmalı. Bu bir oyunculuk ama oynanan zor bir oyun" dedi.