20 tondan 500 kiloya

Güdül’le özdeşleşen leblebicilik, son yıllarda gelişen fabrikasyon üretim, çırak bulamama ve ekonomik sorunlar nedeniyle yok olma noktasına geldi. İlçede daha önce 40 tane üreticinin bulunduğu asırlık Leblebiciler Sokağı’nda sadece İsmail ve Cengiz Altındağ kardeşler kaldı. Eskiden Güdül’den kent merkezine 20 ton leblebi gönderildiğini belirten İsmail Altındağ, birikirse 500 kiloyu zor gönderdiklerini söyledi. 70’li yıllardan bu yana kullandıkları makinelerle el emeğina dayalı üretim yaptıklarını kaydeden Altındağ şunları söyledi:

LEBLEBİCİLER SOKAĞI ARTIK BOŞ

“Leblebi imalatçılığı Güdül’le özdeşleşmişti, fakat yok olma noktasına geldi. Üretim artık eskisi gibi değil. Leblebiciler Sokağı’nda bir zamanlar 35-40 civarında leblebici varken, bugün imalatçı olarak sadece ben ve kardeşim kaldık. Leblebi üretimi yapan diğer esnaf bu işi bıraktı. Çırak bulmakta zorlanıyoruz. Bizden sonra bu işi yapacak kimse kalmadı. Meşhur sokağımızdaki dükkanlar ve imalathaneler artık boş. Biz de yaklaşık 200 yıllık imalathanemizi kapatırsak Güdül’de leblebi imalatı sona erecek.

ESKİDEN 20 TON LEBLEBİ GİDERDİ

“Babam mesleği dedemdem öğrenmiş. Ben de 11 yaşımdayken okuldan ayrılarak babamın yanında çırak olarak çalışmaya başladım. O zamanlar el tokmağımız, insan gücü ile leblebi imal ediyorduk. Bugün de 70’li yıllarda kullanmaya başladığımız makinelerle devam ediyoruz. Önceleri günde 250-300 kilo leblebi imalatı yaparken, bugün ancak 100 kilo işleyebiliyoruz. 2 makinemiz var, biri boş duruyor. Eskiden Güdül’den Ankara Kalesi’nin giriş kapısındaki kuruyemişçilere haftalık 20 ton leblebi giderdi. Şimdi birikirse ayda 500 kiloyu zor gönderiyoruz.”

(SOLDAN SAĞA: İsmail Altındağ-Nafiz Özyılmaz-Cengiz Altındağ)

KOOPERATİF KURULAMADI

Güdül’de leblebiciliğin yok olmaması için Kaymakamlık ve Belediye Başkanlığının bir takım girişimlerde bulunduğunu belirten Güdül Esnaf ve Sanatkarlar Odası Başkanı Nafiz Özyılmaz ise şöyle konuştu:
“Eskiden basit usül vergi uygulanırken sonradan defter tutulmaya başladı. Bu, leblebici esnafını zorladı. Meslekle uğraşmak istemeyen gençler ilçeden Ankara’ya gitti. Leblebiciler birlik olup bir kooperatif kuramadı. Herkes kendi bireysel olarak üretime devam etti.

GÜDÜL EKONOMİSİNE KATKI

Bir çoğu çağın şartlarına uyum sağlamayarak üretimi bıraktı. Yok olmaya yüz tutmuş leblebicilik mesleğini yeniden canlandırmak için en kısa sürede harekete geçmek gerekiyor. Leblebicilik sektörünün yeniden canlandırılması Güdül ekonomisine de önemli katkı sağlayacaktır. Çalışmalar var ama hangi aşamada olduğunu bilmiyoruz. Biz de destek olmaya hazırız.”