Depremzedelerin kadın fırıncıları

Mahir ALAN/SAMSAT(Adıyaman) (DHA) - ADIYAMAN'ın Samsat İlçesi'nde meydana gelen depremin ardından işçi bulmayan fırın sahibinin imdadına kızları yetişti.
Samsat ilçesinde 2 Mart'ta meydana gelen 5,5 şiddetindeki depremin ardından ilçede ev ve işyerleri kullanılamaz hale geldi. İlçede 6 aydan beri çadırlarda yaşayan halk, temel ihtiyaçlarını karşılamada da sıkıntı yaşıyor.
Deprem bölgesinde ekmek sıkıntısını gidermek için derme çatma fırınını açarak depremzedelerin ekmek ihtiyacını gidermeye çalışan 43 yaşındaki Nedim Balcı, işçi bulamayınca kızları imdadına yetişti.
Tezgahta hamur açıp, ocakta ekmek pişirmeye başlayan Aydın Adnan Menderes Beden Eğitim Öğretmenliği 3. Sınıf Öğrencisi 18 yaşındaki Gamze Nur Balcı, vatandaşların şaşkın bakışları arasında vatandaşların ekmeklerini çıkarıyor.
'BABAMIN ELİNİ İZLEYEREK ÖĞRENDİM'
Babasının elini izleyerek mesleği öğrendiğini belirten Gamze Nur Balcı, "Babamın elinin altında çalışarak, yardım ederek, kasadan başladık öğrenmeye. Sonra babamın elini izleyerek, yumak yapmayı, ekmek açmayı, tırnak vurmayı. İşte bu tür küçükte olsa bişeyler kaptık. Şimdide beraber çalışıyoruz, geçinmek için. Şuan pek çok işimiz olmuyor. Yaklaşık 1 torba atıyoruz, o yüzden işçiye verecek parayı kazanamadığımız için şuan kendimiz yürütüyoruz işimizi" dedi.
'BAKARAK ÖĞRENDİM'
19 yaşındaki Rabia Nur Balcı ise fırıncılığı babasına bakarak öğrendiğini anlatarak, "Ben ilk temizlikten başladım. Sonra kasada, sonra babamın eline bakarak bu mesleği öğrendim. Şuan kendim ocakta çalışıyorum" ifadelerini kullandı.
Kızlarının fırını kapatmasına izin vermediğini vurgulayan 4 çocuklu 43 yaşındaki baba Nedim Balcı ise şöyle konuştu:
"İşçi olarak çalıştım, 97'de kendim açtım, kendim mesleğimi devam ettim. Daha devam ediyorum. 2002'de 4 torba, 5 torba atıyorduk. O zaman burası kalabalıktı, 2 bin nüfus vardı. Samsat'ın genelinde işler iyiydi, şuanda işler yok, 1 torba atıyorum. Günde 350 ekmek ya atıyoruz ya atmıyoruz. İşçi tutsan olmuyor, kendi ailemle, kendi çocuklarımla beraber çalışıyoruz. Biri ekmek açıyor, biri tırnak vuruyor, bir kızım ocakta, ekmek yapıyoruz. Yanımda dururken baka baka öğrendiler, çok şükür. Dedi ki; 'baba sana yardımcı olalım, gerekeni bizde yaparız' ben geçen gün kendilerinde dedim ya kapatayım, iş yok zaten, 'yok baba biz senin yanında oluruz, gerekeni sana da yardım ederiz, yaparız' dediler. Ben de devam ettim. Şuan beraber çalışıyoruz"  
FOTOĞRAFLI