Yeni kahramanlar

Ata birdenbire nasıl şehit mertebesine ulaştı?

Kaynana Semra Hanım, nasıl ve neden şehit anasına dönüştü?

Sabah işe giderken dinlediğim radyo istasyonu, Ata’nın trajik ölümünü ‘medya için tırnak içinde keyifli bir haber’ diye duyurdu. Tırnak içinde de olsa böyle bir haber için ‘keyifli’ kelimesinin kullanılması korkunçtu bana göre. Ama galiba doğruydu; lime lime doğransın, parçalansın diye aslanların ağzına atılan gladyatör gibiydi Ata’nın ölüm haberi.

Ve sonra bu tırnak içinde keyifli haber kahramanının cenazesi kaldırıldı.

* * *

Ata’nın cenazesi Türk bayrağına sarıldı; çünkü Türkiye’mizde toplumsal aidiyet oluşturma görevini bir süredir reytingi bol televizyon şovları üstlenmekte. Ulus olarak buluşma noktamız nedir? Spordaki bir uluslararası başarı, bilimde, sanatta veya edebiyatta kazanılan bir dünya ödülü değil birbirimizle randevulaştığımız yerler. Sporcu kahramanlarımız teker teker dopingli çıkarken çaresizlik içinde oturma odalarımızdaki ekranlara sığınıyoruz. Orada bulduklarımız oluşturuyor ortak alanımızı. Herkesin kalbini çarptıran bir hayal, hepimizin ruhunu coşturan bir kahramanlık şarkısı, herkese duygu yüklemesi yapan bir roman değil bizi birleştiren. İtiraf edelim ki bu ülkeye ve değerlerine olan yürek bağımızı Semra Hanım üzerinden kuruyoruz bir süredir.

Semra Hanım Çanakkale’mizin, Sarıkamış’ımızın ve Sakarya’mızın yerini alıyorsa... Çalıkuşu’muzun, Dağ Başını Duman Almış’ımızın yerini tutuyorsa, o da kendinde hak görüyor oğlunu şehit, kendini şehit anası ilan etmekte.

Kimsenin de itirazı olamıyor.

* * *

‘Değerler erozyonu Türkiye’nin sorunudur’ derseniz eğer, nedenleri üzerinde de düşünmek gerekir. Cenaze törenlerimizi de çağa uydurduk. Böylesi gerçekten görülmemişti. Bir toplum düşünün ki cenaze töreni ritüeli bile kalmadı.

Kentli değerlerin erozyonu kuşkusuz göçle de ilgili. Varoşların kenti çevreleyerek değer sistemini çökertmesiyle bağlantılı. Kentli değerlerin sahipleri olduklarını sananlar, çok şaşırıyorlar Ata’nın cenaze töreninde gördükleri manzaraya. Ama sormaları da gerekir kendilerine, ‘Değerlerimize ne kadar sahip çıktık?’ diye.

Hızlı kentleşme, değerleri kemiriyor. Arkalarına ün tenekesi bağlayıp gezenler belirliyor ortak alanımızın değerlerini. Kahramanlarımız onlar. Ölünce de al bayrağa sarılıyorlar. Anneleri de şehit anası oluyor.

Bunda bu kadar şaşıracak ne var?