Paylaş
Yetişemedim…
Ne evime, ne çocuklara, ne işe ne de yazılara. Azıcık efkarlandım, hüzünlendim. Ne bileyim, kendimi kasmak da istemedim. Beceremedim.
“İnsanlık hali!” deyin, lütfen anlayış gösterin bugünlük bana.
Yarın buradayım nasıl olsa.
Affınıza...
Yonca
“beceriksiz”
Paylaş