Ülkeme uzaktan bakıyorum gözlerim kapalı

Görmek istemiyorum gördüklerimi.

Duymak istemiyorum duyduklarımı.

Bütün bu okuduklarım, gördüklerim, duyduklarım, söylenenler, anlatılanlar bir kabus olsun istiyorum.

Gözlerimi açtığımda bambaşka şeyler göreyim istiyorum.

Ülkemde sanat, tarih, müzik konuları basına bomba gibi düşsün,

Bütün ve tek derdimiz bu koskoca dünyayı küçücük bir köy haline getirmiş,

Herkesi tek bir şarkıda birleştirmeyi internetin ve cep telefonlarının olmadığı bir devirde başarmış o güzel gülüşlü siyah çocuğun ölümü olsun istiyorum.

Hayatımızdaki en acı haberin;

Cübbeli Ahmet Hoca’ nın oyuncak bebeklerden tahrik olması

Hrant Dink davasının bitmek ve çözülmek bilmeyen utanç acısı

Münevver cinayetinde yapılan dehşet verici hataların ortaya çıkması

Şehit asker cenazeleri

Yerine...

Siyah ve beyaz arasındaki uçurumu sesiyle birleştirmiş,

Dünyanın tüm politik sınırlarını hayallerinin peşinden giderek,

Müzik ve dansla silivermiş,

Hepimizin ayaklarını yerden kesmiş Michael Jackson’ a veda töreni olsun istiyorum...

Müziğin saatlerce haberlerimizi işgal ettiğini,

Fazıl Say konserine bilet bulamayanların hayal kırıklığını,

Sezen Aksu müziklerini dinlerken kendinden geçenleri,

Nermin Bezmen’in aşkı anlattığı kitabının imza törenindeki izdihamı,

Mutlu insan manzaralarını...

Görmek istiyorum.

Ölümün müzikle,

“Hayatı” ve “insanlığı”

“Hayalleri” ve “umudu”

Bir kutlama olarak

Karşılanabildiği,

Gözlerimizden bir damla yaşın,

Sırf güzel duygular yüzünden aktığını görmeyi,

Hayal ediyorum.

Gözlerimi kapadım...

Çağdaş bir Türkiye’ nin hayalini hala ve ısrarla, herşeye ve herkese inat

İnanarak kuruyorum.

Göle maya çalmaya devam edersem,

Umutlarımı yitirmezsem,

Hayal kurmaya devam edersem,

Çalışırsam ve susmazsam asla...

Konuşursam hiç durmadan,

İyi şeyleri hatırlatıp anlatırsam,

Hayatın güzelliğini kazırsam bu satırlardan hafızalarımıza...

Yılmadan...

Olacak biliyorum.

Yonca

“hayalperver”