Sorunun cevabını ve çözümünü bilememenin ağırlığı

Her şeyi.

Çok üzücü.

Bir açılım yapılacaktı, olamadı.

Bir insanlık yapılacaktı, Gazze için, olamadı.

Küçücük çocuklarımız vardı tacizden, tecavüzden korunup kollanacak, olamadı.

Gencecik kız çocuklarımız vardı töreden korunacak, 12 yaşında anneliğe değil okula adım atacak, bir türlü adam gibi sahip çıkılamadı.

Ben savaş mavaş istemiyorum artık.

Bir yere insanlık yapmaktan bahsederken, diğer tarafta şehit cenazesi karşılamak istemiyorum. Üç gün ‘Duyarlı olalım!’ çağrıları yapıp imza kampanyaları düzenleyip bloglar açıp sağa sola ‘Birlik olalım sesimizi duyuralım! Bu gidişe bir son!’ naraları atıp ertesi hafta unutmak da istemiyorum.

Duyarlılığa davet gösterişlerine de karnım tok.

Ben dehşet içinde seneye yine aynı zamanda aynı şekilde bu satırlara benzer bir yazı daha mı yazacağım bunu düşünüyorum. Yine kaç anne ağlayacak, kaç hayat sona erecek bunu düşünüyorum. Kaç kız çocuğu hayattan ve kendinden nefret ederek büyüyecek bunu düşünüyorum.

Çünkü hep aynı şeyleri yazıyoruz. Yavan yavan.

Oysa politika yine de bildiğini okutuyor bize.

İçimiz yandı, kahrolduk, mahvolduk, Allah sabır versin...vesaire. Sonra öfke nöbetleri, gözdağı vermeler, e iyi de sonuç hep aynı... Gidip gelip aynı yerde sayıklıyoruz bir şekilde. Film gibi, baş sar oynat ha bire.

Kimse kazanmıyor şu gelinen noktada hiçbir cephede.

Herkes kaybediyor benim gördüğüm.

Ve ne yapılması lazım ben bilmiyorum. Kimsenin bildiğini de sanmıyorum.

Siz biliyor musunuz sizce?

Bir de oğlum bir soru sordu şehit haberlerini görünce...

- Anne ben de askere gidecek miyim?

- Evet.

- Neden ama, askerde ölebilirsin, hem ben kimseyi vurmak istemiyorum?

- Her erkek çocuğu sağlık engeli yoksa vatani görevini yerine getirmek zorunda, ondan. Her asker birini vurmuyor oğlum, her askere giden de şehit olmuyor!

- Peki Fransa’da da askere gidiliyor mu?

- Evet.

- Peki dünyanın neresinde askerlik yok anne?

- Hiç bilmiyorum. Var mı öyle bir yer? Bir bakarım...

-Beni neden askerliğin ve savaşın olmadığı bir yerde doğurmadın anne?

Yonca

‘bıkkın’

************

Çok üzgünüm... İlhan Selçuk' da gitti işte. 

Koskoca bir çınardı...Bilmiyorum yeri nasıl dolacak.

Hepimizin başı sağolsun.