Ölümün seni ne halde ve nerede yakalayacağı belli mi?

Ben İstanbul’ daydım.

O sırada evde; Annem, kardeşim, bizimle yaşayan akrabamız Zehra, Belçika’ dan bir süreliğine AFS’yle gelmiş Hans vardı.

Annem içeriden gelen tatsız sesleri duymuş; ama kapıyı bir türlü açamamış.

Kardeşim –o zaman 13 yaşında olan erkek kardeşim- kapıyı tornavidalarla sökerek açıp babamı kurtarmaya çalışmış.

Ben gelebildiğimde, zaten herşey için çok geçti.

Babamı morgda ziyaret edebildim.

Olan biteni, babamı babaları gibi gören ve seven, gidişine bizimle beraber ağlayan Hans ve Zehra’ dan dinledim.

Babam öldüğünde yarı çıplaktı sanırım.

Yani herhalde...

Bugüne kadar hiç düşünmemiştim bunu.

Hiç aklıma gelmemişti bu detay!

Kimsenin aklına geldiğini de sanmıyorum.

Doğalgaz faciasında kaybettiğimiz 7 gencecik çocuk hakkında yapılan utanç verici infaz sözlerinin üzerine, taaa 14 yıl önce babamı tuvalette kaybettiğimiz o güne dair bana anlatılanlara geri gittim.

Babamı o gün tuvaletten çıkaran, onun gidişine şahit olan hiç kimse babamın üstünden başından bahsetmedi...

Hiç kimse,

Babamın tuvaletten çıkarıldığında çıplak olup olmadığını, pantolonunun inik olup olmadığını anlatmadı.

Eminim hiç kimsenin aklına bile gelmedi ne buna bakmak, ne de bunu anlatmak!

Bunca sene, bu sefil demeci duyana kadar, benim de gelmemişti, kardeşimin de. Annemin de gelmemiştir, Zehra’ nın da, Hans’ ın da...

Dayanamadım ve kardeşime sordum, o da sesi titreyerek teyid etti.

Ve ekledi;

Binlerce insan yataklarında ölüyorlar, pijama veya gecelikle.

Binlerce insan şofben zehirlenmesinden banyoda ölüyor, çırılçıplak...

Binlerce bebek daha doğarken ölüyor, giyinemeden bir kere bile...

De...

7 tane genç, aynı evde, doğalgazdan zehirlenip ölünce mi çıplaklık göze çarpan faktör oluyor, biz bunu anlayamadık işte!

Ateşle barut yanyana duramaz teranesi mi?

Genç olmak suçu mu?

Yılbaşında 7 arkadaş beraber olmak mı?

Çocukların suçu ne, ne ne!!!???

Başkasının hatası yüzünden boş yere ölüverdiler pisi pisine!

Bir insan, insansa eğer, ölüm karşısında ne cinsiyet, ne giyim kuşam, ne din, ne de ırk ayrımcılığı yapar. Acıyı paylaşır. Anlar. Saygı duyar...

Hatta korkar!

Ölümün, kendi başına ne zaman ve ne şekilde geleceğini bilmediği için korkar...

Tabi normalde!

Bizde insanlık zaten ölmüş.

Mahalle baskısı desen, ölenin arkasından konuşmaya kadar gittiğine göre iş, baskı Allah’ ına kadar, öldükten sonra bile var!

Siz mahalle baskısı yoktur, bunlar fasa fisodur diyenler, peki bu nedir sizce?

Ve ve ve...

Anamızdan çıplak doğup çıplak kavuşmuyor muyuz Hakk’ ın rahmetine...

Ayıp sizce kimde?

Hepimizin gideceği yer ve şekil zaten belliyken,

Daha ne?

Yonca

“çırılçıplak”