Nokta nokta

Verilmiş haklarını kullandıkları için. Fikirlerine, şehirlerine, doğru olana arka çıkmaktan korkmadıkları, sessiz kalmadıkları, susmadıkları için.

Asla “Bir zamanlar İzmir...” diyemeyeceğimiz için. Her zaman “İzmir farkı...” diyebileceğimiz için.

Tutarlı oldukları için. Ne istediklerini, neye sahip çıktıklarını bildikleri için.

Haksızlık yapıldığında bile, hak yemedikleri için. Yiğidi öldürüp hakkını verdikleri için.

İçime su serptikleri için.

Çok darda kaldığımda, bunaldığımda, çıkmaz fikirlere daldığımda, sokakta kalmışım gibi hissettiğimde “Gidecek yerim var...” dedirttikleri için.

Hiç konuşmadan anlaşıp anlaşmadan sözleşmeden aynı yerde aynı saatte buluşabildikleri için.

Birlik olabildikleri için.

Kadın erkek yanyana omuz omuza durabildikleri, bundan gocunmadıkları gibi övündükleri için.

Bugünlerin karmaşasında, tüm olumsuzluk tabloları içinde, internet yasakları, filtreler, baskınlar onlar bunlar arasında kaynamayıp kaybolmayıp görmezden gelmeyip burada olduklarını gayet güzel hatırlatıp güven verdikleri için.

Ve bir sürü başka şey için.

Yonca
“için için”