Müthiş bir haber aldım

Sizlerle paylaşmak için inanılmaz sabırsızlanıyorum; ama olay olsun bitsin sonuçlansın ince detay yazacağım.

Aldığım haberin heyecanı, emeğin karşılığı beni feci çarptı bu gece. (Sizin için dün gece, ben yazarken bu satırları bu gece…)

Kendime bir beyaz şarap ısmarladım.

Heyecanımı, içime düşen tatlı huzuru kendi başıma, sessiz sedasız kutladım.

Evet zaten çok heyecanlı bir insanım; ama yine de insan bazen kendisi kadar çok heyecanlabilen birilerini de görmek istiyor etrafında… Sessizlik bazen çok yorucu geliyor bana.

Bir de böyle güzel haberler alınca, garip ama, insana tatlı bir hüzün de çöküyor. Hayatımdaki tüm güzel mucizeler geliyor aklıma. Durdukça ağlamak istiyorum, ağlayamıyorum da.

Oturdum evimin salonunun ortasına kurduğum yazı masamda, beyaz şarabım yanımda, yazıyorum taka tuka...

Hava mis gibi şu anda. Pencere açık, tatlı serin esinti var dışarıda.

Nasıl güzel bir gülümseme çöktü yüzüme!

Kendimi göremiyorum ama, görüyorum işte.

Mutluyum şu anda.

İnsan kararlı oldu mu, verdiği kararın peşinde koştu mu, onun için uğraştı mı, çalıştı mı, ter döküp dayandı mı, sabretti mi...

Neyse gönlünden geçen,

Oluyor valla!

Yonca
“sarhoşcan”