I want to break free

Hep.
Hayatımda dinlemediğim bir dönem olmadı. Olmaz da.
Her duyduğumda kitlendim.
Radyoda denk mi geldim oradan oraya zaplarken, o frekansta kaldım bitene kadar.
Hiç zaplamadım.
Freddie Mercury hayranlığım hiç bitmedi.
Yıllar geçtikçe, en güzelinden yıllanan şaraplar gibi yıllandı, demlendi adama, müziğine, sözlerine olan hayranlığım.
Yahu ben Freddie Mercury’yi anma gecesi için annemin bana üniversite kazanma hediyesi olan mor paltomu satmış insanım be!
Ne severim bak bu anımı da. Hem komik, hem berbat karışık kuruşuk duygular barındıran anıların da hastasıyım.
Tutkuyla bir şeyleri, birilerini, hele de müziği sevmeyi çok seviyorum. Müziksiz zaman geçirebilen insanlara çok üzülüyorum.
Onları özel bakıma alıp, 4444 çeşit müzik dinletip “seç ve sev bir tane, bağımlısı ol” demek istiyorum.
Bu şarkının bende çok başka bir anısı daha vardır.
Çocuklarım için kayıtlara geçsin diye yazasım geldi.
Bir kere minik bir operasyon geçirmiştim, narkoz markoz verdiler işte. Ben ve narkoz muhteşem ikiliyiz bu arada. Evlere şenlik olurum. Ayılırken avaz avaz “I want to break” söylüyormuşum, ama avaz avaz. Sadece bir ara durup “Kırmızı rujum duruyor mu?” deyip, kaldığım yerden devam etmişim yine avaz avaz “I want to break freeeee!” diye.
Önemlidir insanın bilinçaltına kazınan müzik ve anlamı bence.
Özgürlüğün bilinçaltımızın en dibine ta bu kadar sindiği günler, haftalar, yıllar ve bir ömür dilerim hepimize.
Bilincimizin en gidik olduğu anda bile, özgürlüklerimizden vazgeçmeyecek kadar onlara değer verelim dilerim.
2014 hepimizin ruhuna, bu güzelim ülkeye, ANADOLU’ya özgürlük getirsin.
Tüm duvarları yıkıp geçelim...
Yonca
“Dilek#1”

Simler simler simler

Tam zamanı, basın simi kızlar!
Ojelerden sim fışkırıyor, rujlardan da. Olmadı al ayrıca simi, sür-bas üzerine.
Hastasıyım pırıldayan ışıldayan her şeyin.
Mevsim, ışıldama zamanıdır.
Elinizi korkak alıştırmayın.
Sürün gari!
Yonca
“simmania”

Dubai’de Noel

Yok böyle bir kutlama merakı ve neşesi ve her türlü coşkusu arkadaşlar. Cengiz geçen cuma bizim yılbaşı kutlamalarımızın sönük geçtiğini yazınca sinirim bozuldu.
Bizim memleket, yılbaşına kraldan çok kralcı çeşitli “dindar” anlamlar ekleyip kutlamaya çekinedursun, Dubai Noel’e her sene artan şiddette Ren geyikleri hızında uçarak giriyor, ben size diyeyim.
Her köşede bir Noel Baba, her yerde Noel şarkıları, her yer Noel ağacı içinde.
Noel biter, yılbaşı coşkusu gelir.
Yılbaşı gecesi havai fişek atma rekorları kırılarak, yollar saatlerce tıkanarak; sahil, cadde, restoran, mağaza, AVM, çöldeki kum tanesi bile süslenerek her canlı tarafından canla başla kutlanır.
Yılbaşı biter Hintlilerin bir bayramı veya kutlaması olur kesin, onun ardından da Çinlilerin yılbaşısı veya bir şeysi gelir o da kesin.
O geçer, Dubai eminim kutlayacak başka bir şey bulur.
Her dini, her dinsizi, her bayramı ve seyranı, her rengi ve her neşeyi kucaklamak iyi bi şey. Mutluluk veren, insana gülmek ve kutlamak için bahane yaratan her şey iyidir yahu...
Amma kasık millet olduk biz böyle, hiç yakışmıyor. Kapı gıcırtısına oynayan ve hatta “Deliye her gün bayram” özlü sözünün yaratıcısı bizler, yılbaşını mı kutlamayacağız?
Olacak iş değil yani...
YILBAŞI bak adı üstünde, yeni gelen seneyi gülerek karşılama şeysi. Anlamı bu kadar. Başka altbant yok şekerim. Rahatız.
Eğlenmekten, birbirini kutlayıp sarılıp öpüp minicik bir hediye vermekten kimseye hiçbir zarar gelmez.
Kırmızı ruj izi bırakaraktan hepinizi muck öperim.
Yonca
“festivperver”