Paylaş
Ama en azından arıyor...
İnsanın içinde bir yerlerde bir çocuk olduğunu bilmesi bile, inanın insana başka türlü bir yaşama sevinci verip etrafa; afacanlık, muziplik, olaylara bakışta bir iyimserlik, geleceğe dair umut saçıyor. İnsana çocukça gözükara bir cesaret de veriyor...
İçindeki çocuktan habersiz olanlar, hatta orada bir çocuk olması olasılığından rahatsız olanlar için, elimde olmadan, çok üzülüyorum.
Hayatı eksik yaşıyorlar diye düşünüp kahroluyorum.
Arada bu ruh ağırlaştırıcı büyüklük gözlüklerimizi çıkarıp hepimiz adına dünyaya pembe gözlüklerle bakma ihtiyacı duyuyorum.
Şu kısacık zaman zarfında anladım ki ,
Delilercesine mutlu olmaya, korkmadan neşelenmeye, utanmadan kahkaha atmaya, yasak olmadan çimlerde çıplak ayak dolaşmaya çok ihtiyacımız varmış.
Bir öğle tatilinde çalıştığımız fabrikanın, bankanın, okulun, devlet dairesinin bahçesinde, çimlere uzanmak isteğimiz varmış...
Gönderilen iletilerden, hepimizin karamsarlıklardan ne kadar bıkmış olduğumuzu anladım.
Aslında hepimizin içindeki çocuğu çıkarmak için fırsat kolladığımızı,
Azıcık yüreklendirilmeyi beklediğimizi fark ettim.
Bu çok güzel birşey biliyor musunuz!
Hala hayat belirtisi var bizde... Bitmemişiz.
Daha yeni başlıyoruz.
Benim ruhum, bu seçim ertesi bambaşka duygularla dolu.
Zerre kadar karamsarlık yok bende!
Hepimizin uzun zamandır ilk defa birşeyleri bu kadar ciddi düşündüğümüzü, adam yerine konma isteğimizi, tepkimizi dile getirmek için çaba sarfettiğimizi gördüm.
Hepimizin kendine göre çıkaracak bir dersi varmış ki, farkındalıkla hareket etmişiz diye düşündüm.
İktidarın da muhalefetin de düşünecek çok şeyi olmasının yanı sıra, bizim de bireyler olarak nerede hata yaptığımızı, liderlerden neler beklediğimizi, nelerden haz etmediğimizi düşünmeye başladığımızı ve bunları dile getirmek için çabaladığımızı gördüm.
Yaptığım eğlenceli bambaşka seçim yazısının, yani o gayriciddi yazının altında yatan ciddi düşünce de sanırım buydu.
Hepimizin seçme hakkı olduğunu,
Seçme hakkımızı kullanmak için bize verilen haklarımızı her alanda sonuna kadar değerlendirmemiz gerektiğini,
Bunu birbirimizi parçalamadan da yapabileceğimizi,
Sonuçlarına da hep beraber katlanmak zorunda olduğumuzu gösterdi... J
Zincirlerimizi kırmaya başladık bence biz.
Bu seçim bize taptaze bir takım duygular armağan etti.
Sizi bilemem ama,
Bana çok iyi geldi.
Yonca
“serinledi”
Çok anlamlı dip not: Dünkü yazımda geçen “Dünyanın en ciddi adamı sizce hiç çimlere uzanamaz mı?” soruma cevap olarak, Eda en güzel cevabı vermiş gönderdiği fotoğrafla.
Paylaşmadan geçemedim.
Gözlerim doldu resme baktıkça...
Paylaş