Her erkeğin ya donunu ya sonunu hazırlayan bir kadın vardır elbet
Nasıl laf ama!
Kendim ettim, kendim bayıldım.
Kullanmaya bugün başlarsak, kesin ileride “atasözü” bile olur, demedi demeyin bana!
Lafı ettim etmesine de, acaba neden ettim diye düşündüm durdum bir süre.
Derkeeen,
Zamanında dişi örümceklerin erkeklerini yemesi üzerine okuduğum bir makale geldi aklıma.
Dişiler önce erkekleri için ellerinden gelen herşeyi yapıyorlar; besleyip giydiriyorlar, sonra da bir güzel oturup afiyetle yiyorlar.
Ohhh yarasın...!
Yaniii,
Önce don, sonra son J!
Demek doğabilimi ve benim kafasalruhbilimim bir yerde parallel gidebiliyor.
E bu da başarı.
Annemlerin beni “Boğaziçilerde” okutmak için mal mülk satmasına deymiş yani... (şimdi kesin annem kızgın kızgın, bana kaş göz yapıp dürtmek istemiştir mesela J)
Evvvet Çok Sevgili Sayın Şeker ve Sabırlı ve Her Daim Anlayışlı ve Büyük Okur!
Açık seçik okuduğunuza göre, Mayıs ayımızın 3. haftası itibariyle kafamız hayli karışık!
Çünkü bahar gelmiiiş,
Aylardan Mayıs olmuuuş,
(Ki ben hala Ocak’ da olmuş olmamız gerektiğini düşünüyor, bu hıza inanamıyorum)
Mayıs ayı demek; 2 küçük ve bir büyük çocuğumun (eşim oluyor tabi!) doğumgünü demeeek,
Bu da, benim göçüş ayım demeeek...
Veee, her sene olduğu gibi, bu sene de ben bir balığım, battım, yan gidiyorum demeeek!
Ama gelin görün ki, içim kıpır kıpır.
Sanırım artık kafaya huniyi takmam gerek!
Neyse efendim, biz dönelim şu benim “Son ve Don” olayına.
(Yazıyı acilen bağlayalım ve ciddi gündemlerden uzak durmaya çalıştığımız kutlu mutlu haftamıza girişi kafadan dalarak yapalım!)
Olay şöyle:
Çoğu kadın “erkeğini” baştan sona giydiriyor.
Donundan tutun çorabına, gömlekten kravatına, pantolonundan hırkasına...
Adam halinden memnun, kadın da evcilik oynadığı için memnun. (biliyorum kimisi de süper gıcık bu duruma; ama onlar bu yazıya uymuyo, yazmıcam işte!)
Ama kadın baktı ki adamın donunu hazırlasa da, adam adam olmuyor, kadın da oturup bir güzel sonunu hazırlıyor gıyabında J...
Ne garip bir durumdur bu erkeklerin elimizde düştüğü aslında.
Ve yine aslında,
Elimize düşmüş erkeklerin bizi düşürdüğü şu duruma bakıp harbi ağlamak istiyorum!
Bu ne biçim dünya ya! (ay yazı burda birden ciddi olur gibi oldu, Yonca hemen topla!)
Hazırla donunu, oysun gözünü... (karganın insansal versiyonu)
Yine de, ben iyi ki kadın olmuşum mesela. (inanın böylesi hepimizin için daha hayırlı!)
Çok şükür bizim evde son ve don hazırlanmasını gerektiren bir durum yok. Üstelik benim erkek halim oldukça zor, kötü ve çok çekilmez olacağı için, kesin birileri benim sonumu hazırlamak isteyebilirdi. (iyi sıyırdık!)
Ama yine de kadınsal sohbetlerde, erkekler hakkında verip veriştirmek o kadar zevkli ki!
Kızdıkça anlatıyorsun, anlattıkça kızıyorsun, kızmak için anlatıyorsun...
O sırada, tüm “doncular” bakıyorum adamın “sonunu” hazırlamakla kafayı bozmuşlar.
Asla ve asla kendi kendine ne giyeceğine karar veremeyen koca koca adamların hikayelerini dinledikçe kahkahalarla gülüyorsun.
“Adamlarcım, kadınlara ne kadar bağımlısınız farkında mısınız?” diye inceden hatırlatmak istiyorsun.
Velhasıl Sayın Sabrının Sonuna Gelmekte Olduğunu Farkettiğim Okur,
Erkek adamın çocukluğu bit-miii-yooor!
Oğlum var da ondan biliyorum.
Büyüt büyüt hiç de büyüyeceğe benzemiyor.
Kaldı böyle!
Adamları biz mi bu hale getiriyoruz yahu?
Koca bebekler yapıyoruz...
Yoksa bu erkekler gerçekten anneleri tarafından büyütüldükten sonra, daha daha büyütülmek için doğru kadına çatmayı mı bekliyorlar acaba?
Hiii!
Kadınlar acilen el atmak lazım bu duruma!
“Son ve don” olayına noktayı da böylece koydum bu arada...
Tra la la la
Laaaaaa!
Yonca
“paçalıdon”
Hastasıyım diyen dip not: Fotoşipşak çizimyapar Pino’ ya, bu “anında görüntü” çizimleri için ne kadar teşekkür etsem azdır az!
