Ey İzmirli dur sakin ol!

Dünkü Konak Vapuru yazıma ben diyim yüz, siz deyin iki yüz ileti geldi. Geldi de ben nasıl bir hata yapıp kendimi nasıl eksik anlatmayı becerdiysem, herkes beni İzmir’ e taşınıyor zannetti. Affola ahalicim, ama ben taşınmıyorum ki!

Ayol ben yazıda, “yeni nişanlı” olduğum zamanlardan bahsetmiştim. Malum evli ve iki çocukluyum şimdi. Ama sanırım tek kelimeyle anlatmaya kalktım, arada kaynadııı gitti. Taaa 12 yıl öncesi olan bir olaydan, bir anımı aktarmıştım oysa ki. Yani olay şimdi değildi. Eski, çok eski.

Meğer beni ne çok bekleyen İzmirli varmış!

Ama en çok Psikolojik Danışmanlardan ileti alınca azıcık duraksadım. Ayol tamam azıcık bunaldım; ama esas şimdi depresyonik olduğum tescillendi dedim. Haleti ruhiyemi yazılarımdan nasıl da iyi anlamışlar, pes! “Aman Yonca kendini hırpalama, parçalama sana ihtiyaç var!” deyip hepsi beni çaya bekliyorlar. Kızlarağası’ nda... Oy oy oyyy! İçim gitti. Çayın yanında da bir boyoz ve bozuk sandığım yumurta... Kekim ben kek dedim ya!... Ne biçim giderdi şimdi...Offf neyse, dağıldık yine toparlayalım şimdi.

Beni en çok “Tarzanın Donu Sendromu” ve “Armut” yazılarımı okulda velilerle paylaştığını anlatan bir Uzman Psikolojik Danışman’ dan gelen ileti etkiledi.

Yahu sanırım ben bir işe yarıyorum biliyor musunuz?

Kah gülüyoruz, kah ağlıyoruz, kah rezilliklerimi paylaşıp deşarj oluyoruz...Kah beraber kızıp yanlışlara, kah beraber alkış tutuyoruz hoşluklara...

Hiyeyt! Bu iyi bişey galiba. Azıcık sevinç bastı içimi şu anda. Yetti dedim yetti karamsarlıklar. Yazmıyorum sizi. Kıhhhh! yapıyorum onlara kedi gibi, dil çıkarıp nanikliyorum hepsini...

Ha bu arada, neden Pasaport vapuruna binmediğimi soranlara da toptan cevap: Sanırım o vapurun olduğunu kuzen benimle azıcık eğlenmek için söylemedi, ki bayağı muziptir kendisi J.

Haydi bana bay bay. Şu anda Kahire uçağındayım.

Ali Rıza Binboğa’ nın bir şarkısı vardı onun saydırdığı gibi... “Kadın-ana-okur-yazar- bozar-abla-bacı” kılıklarımı evde bıraktım, acilen ve sadece “İş kadını” takılacağım.

Kaldırın kafanızı! İyice kaldırın dedim ama...

İyice bakıııın ama taaaa yukarı. Yukarı yukarı...dikkatli...Ya bakın bi yaaa!

Hah işte gördünüz mü?

O benim.

Havada.

Size ağzım kulaklarımda el sallıyorum deli deli!

J

Yonca

“uçuk”