Başkasının derdini dert etmeyi severiz
Ağlayanla ağlamayı, ölenle ölmeyi, acı çekenle acı çekmeyi hele, pek çok severiz.
“Ah şöyle çok acıklı bir Türk filmi olsa da ağlasak!” diyen annelerin çocuklarıyız biz.
Öyle çok yüksek sesle güleni, kahkaha atanı, fingir fingir oynayanı sevmeyiz. Ayıplamayı tercih eder, bi de güzel kendisini dürteriz. Hiç olmadı kötü kötü süzer, havasını rahatsız ederiz. Kendine gelsin, kendine çeki düzen verip aklı başında davransın isteriz, öylesini makbul bulur, tercih ederiz.
Sevindik mi söylemeye utanır, üzüldük mü tüm dünyaya duyurur, mutlulukları paylaşmaya ürkerken, mutsuzluklarla sanki daha kolay ve iştahla beslenebiliriz.
Biz böyleyiz.
Böyleydik yani. Artık azıcık azıcık değişir gibiyiz.
Artık gülmeyi istiyoruz. Hem de yüksek sesle kahkaha ata ata. Dans etmek içimizden geliyorsa oh ne ala! Acıklı Türk filmi deyince “Babam ve Oğlum” geliyor aklıma. Çok ağlamadan önce bir o kadar da gülmüştük ya...
Uzun zamandır etrafımda “çok gülen çok ağlar” diyenini duymadım mesela. Seviniyorum buna.
Bıktık artık ağlamaktan. Gülmeye çok ihtiyacımız var, her zamankinden de fazla.
O yüzden yıl sonuna kadar bu köşede kasvet masvet yok. Ciddi haber olur mu? Hiç sanmıyorum. Çok sıkıldım sağda solda okuduklarımdan. Yetti gari!
Benim burada iyi haberler, mutlu şeyler ve kesin bolca müzik olacak.
2010 güzel bitsin, 2011 iyi gelsin.
Hayatımıza dopdolu müzik gelsin, en neşelisinden!
Madem öyle karar verdim, bu da bir RADYO BEN yazısıdır o halde. Aşağıda tıklarsanız mis gibi müzik çalmaktadır bilgilerinize. J
Bu arada az kaldı söylemeyi unutuyordum, biliyor musunuz sizde kar, bende güneş var şu anda.
Oysa hepimiz aynı dünyada yaşıyoruz.
Siz beyaz, ben sarılarla...
Ne güzel değil mi bu mesela?
Yonca
“olumlu”
Hoş bir tesadüfü olan dip not: Alt sıfatım “Olumlu” kelimesinin “kalın”sesli harfleri noktalı, yani “ince”sesli olanlarından olsaydı “ölümlü” olurdu, ki o da bu yazıya pek güzel uyardı. “Fani dünya kastığına değer mi Yonca!” gibisinden bir yazı ya bu, ondan hani... Ve bu da ne hoş bir tesadüf değil mi mesela? Olumlu olmak zor olmasına rağmen, başarını hayata kapkalın bir halatla bağlarken; ölümlü olduğunu unutarak yaşadın mı, şu hayata incecik bir iple bağlı olduğunu da unutuyorsun aslında...J
