Adım Adım doğum (devam...)*

Mart 11, 2011 13:23

2 çocuğum var. Bir kız, bir erkek. İkisini de normal doğumla göğsüme aldım.

Haberin Devamı

İnsan bedeni, hamilelikte dokuz ay boyunca inanılmaz bir değişim yaşıyor. Hamile kalmadan önceki halinizle, sonraki haliniz arasında büyük fark oluyor. Hem bedenen hem ruhen.

O insan gidiyor, başka bir insan geliyor yerine. Deli kuvveti gibi de bir kuvvet çöküyor üzerinize. Ne uykusuzluk, ne yorgunluk görmüyorsunuz. Yeni korkularınız olsa da, korkusuzlaşıyorsunuz. Cesaretiniz artıyor hayata karşı. Yaşama başka türlü bağlanıyorsunuz. Çocuğunuz için, içinizden çıkan bu can için yapmayacağınız şey yok, buna ölmek de dahil.

Doğuma yaklaşınca sancılar öyle inanılmaz oluyor ki, kaçsanız kaçamaz, susayım deseniz susamaz, durayım deseniz duramazsınız. Kemiklerim takırdamıştı sanki içimde. Ter, acı, ağrı, gözyaşı içinde, çığlıklarla ıkına ıkına nefes nefese içinizden can çıkarıyorsunuz. Hayata hayat katıp yeni bir hayata doğru yol alıyorsunuz. O bebek, zar zor açtığı gözlerini, göğsünüzde tekrar yumup, upuzun bir yolculuğa başlıyor. O an siz artık hayatın mucizesisiniz. İnsan bedeninin ne inanılmaz bir derya olduğunu moleküllerinizde hissetmiş halde, gözlerinize çökmüş garip bir huzurla başka bir boyuttasınız.

Haberin Devamı

Normal doğumdan aldığım o muhteşem zevki başka neyden alırım diye çok düşündüm. Hayatımda çektiğim en güzel ağrıydı kasılma ağrısı. Hayatımda döktüğüm en güzel pul pul terlerdi alnımdakiler. Hayatımda akıttığım en değerli göz yaşlarımdı yanağımdan süzülenler. Hayatımda en zevkle aldığım nefeslerdi ıkınırken /images/100/0x0/55eb33aef018fbb8f8b1f76a aldığım nefesler. Hayatımda gördüğüm en güçlü kasılmaydı pelvisimdekiler. Sonra koşmaya başladım işte. Hayatımda ilk defa yeniden kaslarımla başbaşa kaldım. Onları yeniden keşfedip onlara güvenmeyi öğrendim. Uzadıkça mesafeler, kaslarım tatlı tatlı ağrımaya, döktüğüm terler pul pul olmaya başladı. İşin ucuna ADIM ADIM Oluşumu sayesinde bir de amaç eklenip de Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı adına, çocukların eğitimi adına koşmaya başlayınca; gözyaşlarım da giderek daha değerli ve huzurlu oldu finişe her yaklaştığımda. Her attığım adımda sanki içimden bir can çıkacak gibi hissettim. Yolun sonunda çocuklar olduğunu düşündükçe, koşuyla doğumun aslında nasıl da birbirine benzediğine hayret ettim.

Haberin Devamı

Bedenim değişir oldu. Kaslarım güçlenir, üzerime deli kuvveti çöker oldu. Yol uzadıkça sancılar gözümü korkutacağına, dayanıklılığım, cesaretim artar oldu. Adım Adım koşucuları olarak, kimimizin TEGV’deki çocukların hayatına, kimimizin Omuriliği felçli arkadaşlarımıza, kimimizin TOG’lu gençlere, kimimizin de Buğday Derneği sayesinde tohumlara elimizin değdiğini düşündükçe, ruhum zorluk bilmez oldu.

Yaşadığım o iki doğumdan sonra, koştuğum yolun sonunda yine çocuklara, gençlere, engellilere, toprağa ve tohuma varmak... Benim için hayatıma kattığım hayat oldu. 21km’yi 2 saat 33 dakikada bitirdim... Nur topu gibi bir ilk yarı maratonum ve henüz daha kapanmayan bağışlarla şu ana kadar 300 çocuğum oldu. Üstelik hala bağış yapabilirsiniz...

Haberin Devamı

Koşmaya devam.

Yonca

“doğurgan”

* Sayfalarca anlatsam doyamam. O yüzden bugün Kelebek’deki yazımın köşeme sığmayan kısmı buradan devam ediyor.

Teşekkür

Bu yazı bitmez. Runtalya’da konuşarak koştuğum o 21km’yi sizler için görüntüledim, şu anda WEB TV’de, linki aşağıda. Ayrıca, Ümit Aktay o felaket yağmura aldırmadan akıllara zarar güzellikte fotoğraflar çekti. Hatta çektiği fotoğraflardan yaptığı videoyu seyrederken ağlamaktan gözlerimiz şişti! Sağanak, yağmur, fırtına, rüzgar hiçbiri bizi etkilemedi. Bana uzun koşmayı öğreten Nermin Fenmen, sağlıklı beslenmeyi öğreten Dr. Nurhayat Gül, Pilates Hocam Dalya Ayan, yavaşlığım yüzünden tüm derecelerini yolda bırakan İşMaraton’dan Haluk Akalın ve Galip Akkaya, Adım Adım Oluşumundan hayatıma giren, huzurlu bir nefes almama vesile olan her bir güzel insan... Hepinize sonsuz teşekkür ederim.

Haberin Devamı

Kısa kısa detaylar ve teşekküre devam...

© �Adım Adım Oluşumu’nun kırdığı rekorları, başardığı güzel ilkleri, bu ülkede hala daha insana/bireye güvenilebileceğini rakamlarla kanıtlayan bilgileri, 2 hafta içinde bağışlar sonlandıktan sonra noktası virgülüne kadar yazacağım.

© �TEGV’in Antalya’daki Suna-İnan Kıraç Eğitim Birimi’ne gittik. Oradaki çocuklarımızla tanıştık. O yağmurda bizi finişde karşılamak için bekledi o güzel çocuklar. Onlarla beraber geçirdiğimiz zamanı da görüntüledim ama hepsi çok uzun olduğu için, başka güne sakladım... Onu da yayınlayacağım.

© �Runtalya’dan 4 gün önce beklenmedik şekilde Buğday Derneği Kurucusu ve Başkanı Victor Ananias’ı kaybedince, Ömer Madra onun göğüs numarasıyla onu temsilen 10km yürüdü. Hepimiz Victor’un fotoğrafını iliştirdik formalarımıza. Adımlarımızı onunla, onun için, güzel amacı için attık bir bakıma.

Haberin Devamı

© �Runtalya organizasyonunda çalışan tüm fedakar ekibe de teşekkür etmek lazım. Yağmurun altında bizlere su, muz, enerji içeceği veren genç arkadaşlar donuyor olmalarına rağmen bizi yalnız bırakmadılar.