×
Var.
Peki ben yazabildim mi?
Hayır.
Çünkü anneyim.
Ben ölmek istemiyorum.
Yaşamak, her seferinde ilk defa alıyormuşcasına, heyecanla nefes almak istiyorum.
Hayatı öylesine seviyorum.
Bayılarak ağlıyorum, kahkahalarla gülüyorum.
Yaşgününde seyahattesin.
Olsun.
Kolay kurtulamazsın benden, dibinde bitiveririm işte böyle, bilesin!
Sana ulaştırması en kolay, en hınzır, en kalıcı sürpriz hediye elimden bu gelirdi.
Yazı,
Sperm bankasından anne olmaya,
Ve hatta,
Evlat sahibi olmaya karar vermiş her kadını ve her aileyi haksızca, insafsızca yargılıyor.
Aciz, beceriksiz, tutarsız, umursamaz, nankör, vurdumduymaz, unutkan, acımasız...
Sahici görünen sahtekarlarız.
Aptalız aptal!
Tepkisiz yaşayan ölüleriz.
Kendim ettim, kendim bayıldım.
Kullanmaya bugün başlarsak, kesin ileride “atasözü” bile olur, demedi demeyin bana!
Lafı ettim etmesine de, acaba neden ettim diye düşündüm durdum bir süre.
Derkeeen,
Armut dibine düşermiş ya,
Ben de düştüm.
Kimin mi?
Annemin!
Daha doğrusu kimse bişeycik anlatmaz.
Ya “Biz daha düşünmüyoruz” der ya da “İstemiyoruz” der.
Hamile kalırsa “Hamileyim!” der.
Onu da söylemeden 3 ay bekler.