Nefes almadan hayalini kurduğum o inanılmaz ana geldim.
Çocuklarıma kavuştum.
Tatildeyim.
Evimde...
Ve
Ne olduğunun hiçbir önemi yoktur.
Sizi sadece koparır o andan alır başka bir yere atıverir.
Sesiniz soluğunuz çıkmaz olur.
Kasılmaktan, gerilmekten perişanız.
Gülmeye korkuyoruz.
Eğleneceğiz diye ödümüz patlıyor.
Kazara iki dakika iyi zaman geçirince vicdan azabı çekiyoruz.
Benim de geliyor.
Yaz yağmuru efkarı bastı beni.
Öylesine duygusallık var içimde.
Her yerimde güzel müzikler çalıyor.
Bugüne yazı yollayamadım.
Yazım hazırdı oysa; ama kendi pimpiriğime takıldım.
Şu an emin olabilirsiniz, kahrolmuş haldeyim.
Bu köşe yazıcılığı öyle bir bağımlılık ki...
Görmek istemiyorum gördüklerimi.
Duymak istemiyorum duyduklarımı.
Bütün bu okuduklarım, gördüklerim, duyduklarım, söylenenler, anlatılanlar bir kabus olsun istiyorum.
Gözlerimi açtığımda bambaşka şeyler göreyim istiyorum.
Çocuklarım gittiler.
Vahim durumdayım!
Çok şükür sağlıkları yerinde; ama benim yanımda değiller işte.
1 ay daha göremeyeceğim onları.
Ritme kafayı takıp uyumlu olmak için de kafanı yorma.
Bol keseden saçmala yavrum saçmala.
Bırak bedenini kendi haline,
İçinden geldiği gibi zıpla hopla,