Ironman 70.3 Dubai bitirdim

Üç disiplin bir arada olunca triatlon deniyor.
Ironman bir marka aslında.
2 Şubat Cuma günü Dubai’de katıldığım Dubai Ironman 70.3 ise, bu mesafelerin yarısı olandı.
1.9 km yüzme, 90 km bisiklet, 21.1 km koşunun toplam mesafe karşılığı 70.3 mil ediyor, ondan yarı Ironman yarışına Ironman 70.3 deniyor.
Ülkemizde triatlonda müthiş başarılar elde etmiş çok iyi ve çok mütevazı Ironman’ler var.
Ben de sporu çok seven biri olarak, kendi güvenlik alanlarımdan çıkıp zorlanmayı, keşfetmeyi, öğrenmeyi, kendimi geliştirmeyi ve her birini yaşayarak anlatmayı sevdiğimden denemek istedim.
Elimden geldiğince antrenman programıma uymaya çalışsam da, yüzme ve bisikleti yapmamak için hep bahanem oldu. Zorlandım.
Üç sporu bir arada yapmak, insanı güçlendiren, dayanıklılığı artıran bir antrenman.
Kimse kolay olacak demiyor ama eğer çalışırsan, zamanla dayanıklılığın artıyor ve daha az zorlanıp daha çok keyif alır hale geliyorsun.
17 Türk vardı Dubai’de yarışan.
2 bin 300 triatletin yüzde 60’ının kadın olması büyük takdir ve alkış aldı yarış öncesi.
Beni de, bu kadar uluslararası bir yarışta üç Türk kadından biri olarak yarışmak gururlandırdı. Yüzbinkoş takımından altı kişiydik, hepimiz finişi gördük.
Asıl detayları yarış raporuma saklayacağım. Yarış sonrası yazı yetiştirme stresi ile eksik ve yanlış bilgi vermek istemiyorum.
Malum her yarış raporum destansı uzunlukta oluyor, buraya sığmaz. Ayrıca YouTube kanalımı da canlandırdım, oraya da videoları yükleyeceğim.
Özetle, Ironman 70.3 benim için büyük bir zincir kıran oldu.
Çok da keyif aldım.
En zorlandığım yüzmeydi. Ki yüzme, triatlonda genelde herkesi kasan kısım. Dubai denizinden tırsıyorum.
Triatletler çata çuta yüzerken dirsek yiyeceğim de, burnum kırılacak stresi oluyorum, kramplardan çok çekiyorum.
Hayatta en sevmediğim şey mızmızlık. Mızmızlanacaksan yapma derler adama.
Çeneye değil, antrenmana vur kendini di mi?
Ancak, yarışta bir kere daha, bir şeyler uzaktan bakınca ürkütücü ve beter, işin içine girdin mi biter dedim.
Sudan çıkıp bisiklete atladık. İlk 45 km kafadan rüzgar aldık.
Giderken zorlanmayı dönüşte zorlanmaya tercih ettiğimi düşünerek kendime moral oldum.
Bisikletime, kendimi daha rahat hissedeceğim için beslenme malzemem için minik bir sepet takmıştım.
Biraz sıra dışı bir şey olduğunu kabul ediyorum ama kuralları okudum. Yasak değildi. Yarış öncesi hakemlere de sordum, hızını etkiler dediler; ama “Benim için önemli olan rahat olabilmek” deyince, sorun olmadı.
İnsan, kendini rahat hissederse o işi daha iyi yapabiliyor. Aklımda düşme riski varken normal hızımda bile gidemem.
O yüzden benim için kendimi güvende ve rahat hissetmek her şeyden ağır bastı. Ben de kendime yarış kurallarına sadık kalmak şartıyla en uygun çözüm olarak sepeti buldum.
Sporun beni çözüm buluculuğa itmesini çok seviyorum.
Yine de, bisiklette tamamen dikkatsizliğimden, bir minik kaza atlattım. Şansım yaver gitti de hiçbir şey olmadı. Yarış raporu değil hastane raporu okuyor olabilirdik.
Koşuya gelince, ay benim canım koşu! Sıfır risk...
Bıraksalar hâlâ koşuyor olurdum, öyle seviyorum koşmayı.
Dubai’de yaşayan arkadaşlarımın ve ailemin desteği hepimizi uçurdu.
Şa-ha-ne-lerdi.
İnsanın yarışında bir bekleyeni olsun, zaten bitiresi gelir.
Dahası parkurda arkadaşını, kardeşini görmek, ailenden yarışan insan olması büyük keyif. Kardeşimle yarıştım.
İdil’in erkek kardeşi Erman da benim gibi ilk Ironman 70.3’ünü yaptı.
Yüzmeden tahminimden de iyi sürede çıkınca, bisiklette herkesin beni sollamasına üzüldüm. Keşke az daha antrenman yapabilseydim.
Çalışırsan olur.
Verilen zaman limiti 8 saat 30 dakika. Ben finişi 6 saat 59 dakika 10 saniyede gördüm.
Bu süreden ne bir tık hızlı ne bir tık yavaş olabilirdim, onu biliyorum.
Hak ettiğim neyse sonuç da odur.
Güçlü başlayıp ağrı sızım olmadan, keyifle ve güçlü bitirebilmiş olmam benim için başarıdır.
Birliktelik, bir ortak duygunun, amacın parçası olmak, arkadaşlık, sportmenlik insan ömrünü uzatan bir kavram. Sporda da, sporcu arkadaşlarımla bulunduğum ortamlarda da hissettiğim bu; ömrüm uzuyor.
Amacına ulaşmak için de ihtiyacın olan; sevmek-istemek-çalışmak.
Bu üçü oldu mu, yaptım demek inanın bana hep ve illa kolay olacak.
Yonca
“Demirbaş”