Çocuğu bırak kendine bak

Herkesten “imdaat” sesi gelmesi, umut verici.
“Gelip buraya da el at” dediğiniz her yer için sizden aynı bireysel çılgınlığı bekliyorum. Bırakın kimse destek vermiyor diye moral bozmayı.
Alın elinize torba, toplayın. Ben öyle yaptım. Yapıyorum.
Çocukları eğitelim demekten de vazgeçin. Çocuklar siz ne yapıyorsanız onu yapıyor. Ben babasına “Baba oraya atma” dediği için azar işiten, annesinden “Sus bakim rezil etme beni” diye çimdik yiyen çok çocuk gördüm. Büyükleri bilinçlendirmek gerek.
Plastik kapakları TOFD için ayırıyorum. Bu konuda basında eksik bilgili sansasyon bir haber olmuş ve sırf bu yüzden kapak toplanmasından vazgeçilmiş.
Bakın mavi kapaktan vazgeçtiğimiz günden beri yüzlerce insan tekerlekli sandalye sahibi olamadığı gibi o kapaklar da doğada kaldı. Devam etsek, plastik kapaklar konusu büyür ciddileşir, kamuoyu oluşur.
Sen hem kapaktan vazgeçip hem engelli vatandaşı mağdur edince; olay kazan-kazan olmaktan çıkıp kayıp-kayıp oluyor.
Dahası “bir de kapakla uğraşmayalım” şekilli olası bir boşverci zihniyetin de ekmeğine farkında olmadan yağ sürmüş olabilirsin.
Her habere körü körüne inanmadan maalesef sorgulamak gerek.
Her türlü bilgi TOFD’de var. Açıklama da yapmışlar. Onları arayın, sorun, öğrenin.
Yonca
“sora sora çözüm bulunur”

Gümüşlük Limon’dan esprili çözüm

Çöplerle ilgili bir dolu güzel öneri de aldım.
Bunlardan biri de ben tam Gümüşlük Limon’un tuvaletinde gördüğüm “sakın çöpünü buraya atmayı düşünme” benzeri bir notu okuyup, gülümseyip “ne güzel demişler” demem üzerine geldi.
Limon’da notu öyle bir yere yazmışlardı ki, “kim bilir buraya ne çok pis kağıt atan oldu” diye üzülmüştüm. Ne de olsa Limon’a gelen müşteri pek “temiz ve cici” gibi. Onlar gidince manzara belli ki feci. Ne zor insanların arkasını temizlemek.
Bir şeyi mizahla anlatarak gözdağı verince hem kendini okutuyor, hem de işe yarıyor.
İngilizcesinde “Please do not litter here” yani “Lütfen buraya çöp atmayınız” yazılmıştı. Kısa ve net.
Avrupalı zihniyete lütfen demek çoğu zaman yeterli olabiliyor. (Her zaman değil biliyorum.)
Yonca
“limoni”

Yalvarırım beni burada bırakmayın...

Okurum Mine Güler’den gelen fikir süper ve şöyle:
“Yonca Hanım, tatilimi çöp toplayarak geçirdim. Bundan mutluluk duydum. İnsanların çöplerini giderken almalarını sağlamak için etkili cümlelerin olduğu tabelaların az olsa da işe yarayacağını düşündüm. “Çöp atmayın” yazılı tabelaların kanıksandığını ve hiç işe yaramadığını hepimiz görüyoruz.
Belediyeler insanları etkileyecek slogan yarışması yaparak çevrede bunları kullanabilirler.
Benim iki önerim var:
1- “Yalvarırım beni burada bırakmayın. İmza: Çöpünüz”
2- “Çöpleriniz kendi kendine çöp kutusuna gidemez...”
Minecim fikrin şahane! Uygulama için iş düştü belediyelere...
Yonca
“cinfikirsever”

Burs arıyorum!

8 Nisan 2015’te, İstanbul Devlet Konservatuvarı 11. sınıf öğrencisi Ekim Deniz Akarslan’ın Amerika’da birinci olduğunu, kimsenin bilmediğini yazdım.
Deniz, başka başarılara da imza attı, ben haber veremedim.
Şu anda gurur duymamız gereken bir okula, St. Petersburg’da “Vaganova Ballet Academy”ye kabul edildi.
Okul 13.400 Euro.
Dünyaya bir balet kazandırmak isteyecek, Deniz’e okulu için burs verecek ve ona gösterilen bu kapıyı açıp içeri girmesini sağlayacak birileri vardır kesin.
Lütfen, Sevda Hanım’la iletişime geçin ki mucize olsun.
İletişim için: Sevda Turgut e-posta: sevdaturgut.pr@gmail.com
Yonca“balgibiolur”