Bir ağacı korumak

Önünden “çok şükür varlığına” demeden hiç geçmedim.
Zeytin ağacı görünce saygı göstermeden geçmem zaten.
Ay şimdi böyle yazınca sanki diğer ağaçlara haksızlık etmişim gibi saçlarımın dibi yandı. Her ağaca saygı gösterir, severim. Hiçbirini ayırmam.
Ama zeytin ağacı deyince, bir dururum işte.
Yalıkavaklı olduğumdan beri muazzam insanlarla tanıştım. Yöreye, toprağa, oraların sunduğu her türlü nimete canla başla sahip çıkan, yaşatmak için 12 ay her gün emek veren güzel insanlar var. Böyle insanlar memleketin her yerinde var.
Basın felaketlerle o kadar meşgul ki, memlekette arılar gibi her gün yaşatmak ve yeşertmek için uğraşan umut ekici ordulardan bir türlü tam haberdar olamıyorsunuz. Ama ben size diyeyim, az kişi değiliz ve varız ve her yerdeyiz.
Zeytin Dostu Derneği de, hayatıma Yalıkavak’da bahçeme diktiğim zeytin ağaçlarım sayesinde girdi.
Dernekten Ferudun Kaykı Bey’le bir sohbette o kavşaktaki zeytin ağacı için endişeleniyorum dedim.
Sırf yazlık tüketim için yapılan onca yol inşaatı sırasında bir zarar gelir mi derken; Ferudun Bey, anıt ağaçların tescilletilerek koruma altına alınabildiğini söylemez mi!
Meğer böyle bir yasa ve hakkımız varmış.
Tamam o zaman ne gerekiyorsa yapmaya varım dedim, ki zaten bi Zeytin Dostu’na hele de Ferudun Bey’e yapalım dedin mi, bil ki oldu o iş. Böyle yapıcı insanlarla arkadaş olmanın şansı benimkisi.
Dilekçelerimizi verdik. Ferudun Bey takipçi oldu.
Perşembe günü haber geldi, zeytin ağacımız tescillenmiş.
Allaaaaaah!
Zil tak oyna, halay çek, şükret, bütttün dünyaya haber ver Yonca!
Haber ver ki, “Anıt Ağaçları” korumak için yasal hakkımız, böyle bir gücümüz var herkes bilsin.
Varsa başka bir yerlerde koruma altına alınması, tescillenmesi gereken zeytin ağaçları, okuyan harekete geçsin, tescillensin ulu zeytinler!
Evet sevgili hayatı seven, hayata hayat katıp yaşatmak ve yeşertmek için yaşayan okurlarım; sadece zeytin ağacı değil, kültürel miras özelliği taşıyan, tarihe tanıklık etmiş çınar, çam, meşe ağaçları, TS 13137 no’lu standarda uyan ağaçlar; Toroslar’da servi ve ardıç ağaçları tescillenebiliyor.
Tarihi, mistik, folklorik, boyutsal anıt ağaçlar var. Anadolu Sığla Ağacı mesela Buzul Çağı’ndan beri Anadolu’daymış, hepsi koruma altında. Anadolu Kestanesi, Uludağ, Toros Göknarları, Akçaağaç, bu hakka sahip ağaçlar.
Bir ağacı tescillemek için yapmanız gereken de şu; biz zeytin için şunu yaptık yani:
Çevre Şehircilik İl Müdürlüğü’ne, zeytin ağacının fotoğrafları ve tam adresi (pafta parsel bilgisi dahil) ile birlikte dilekçeyle başvuruda bulunmak.
Valilik Anıt Ağaçlar Tescil komisyonundan tespite gelinir ve tutanak bakanlıktan onaya gider. Onaydan sonra tescillenen o zeytin ağacı veya ilgili ağaç cümle aleme avaz avaz duyurulur.
Bakım ve budamasının yapılması için de ayrıca dilekçe gerekiyor. Kolay bir işlem değil, imkansız da değil.
Bu bilgiyi konu komşuya aktarmak, çay sohbetine, 40 yıllık Türk kahvesi hatrına muhabbete iliştirmek de çok önemli bakın.
Ne kadar çok kişi bilirse bu hakkı o kadar büyük bir güç olur. Bilmek, gücünü eline almaktır çünkü.
Ne kadar büyük sevgi, o kadar büyük bir farkındalık demektir, bu da eyleme geçirir. Bir zeytinin, bir ağacın yanından geçerken, bakıp görün onu.
Gülümseyin.
Sizden güç alsın, size de hayat versin.
Farkında olun varlığının ki, farkında oldurun. Sohbet, muhabbet en güçlü bilgi iletişim yoludur.
Küçümsemeyin.
Bana bu kadar olağanüstü bir duyguyu yaşama, bu kadar umutlu, mutlu, yapıcı bir bilgiyi yazma şansı verdiği için Ferudun Bey’e, ve tümmmm zeytin dostlarıma teşekkür ederim.
Bu dünyanın en zengin insanı benim!
Yonca
“dönüm noktası”