82 km’de mutlu son

Ama...

Önce yağmur oldum yağdım.
Toprak oldum kaydım.
Çamur oldum yapıştım.
Ağaç oldum tutundum.
Dere oldum aktım.
Yokuş, rampa oldum tırmandım.
Salyangoz oldum süründüm.
Güneş oldum açtım.
Rüzgar oldum estim.
Dağlar oldum zirve gördüm.
Gece oldum karardım.
Her bir kilometreyi inanılmaz keyifle, sağlıkla koştum. 1 saniyesini bile boşa geçirmedim.
Zorlandım.
Zorlanmanın keyfine vardım.
Şu anda gerçekten yorgunum. Pazar günü sabaha karşı saat 01.00 civarı, yani cumartesi sabah saat 07.00’de start aldıktan sonra gece 01.00 gibi, 17 saat 19 dakika civarı, 82km yakınında bıraktım...
The North Face Kapadokya Ultra Trail, 110km yarışımın, adet böyledir, koşu raporunu daha sonra hurriyet.com.tr’ye yazacağım; çünkü bir ömürlük şey yaşadım...
İnanılmazdı...
İ-na-nıl-maz-dı...
Kendimi aşmayı amaçlamıştım, aştım.
Arkası gelecek.
Yonca
“dinlenme zamanı”