Yaz tavsiyeleri

* Malum mevsim geldi. Yavru kediler, köpekler sokaklarda çöp tenekelerinin ardından, bahçe kapılarının altından, kuyru köşelere yerleştirilmiş kolilerden boy vermeye başladı. Hepsi çok tatlı. Karşıma çıkan her yavru kedi için, eve götüreyim, düşüncesi geçiyor aklımdan. İşin bir de Büyükada tarafı var ki, bilen bilir, Adalar’ın kedileri güzellikleriyle meşhurdur.
Ama madalyonun iki tarafını da gören biri olarak, bu hayvanların hayatlarının devamının kendileri kadar güzel olmayacağını biliyorum. Kaçı sokaklarda telef olacak, arabalar ezecek, çocuklar, hayvan sevmeyen kötü insanlar tarafından hırpalanacak...
Sizden iki ricam var.
Lütfen sokağınızda yavrulayan bir kedi varsa, yavruların sütten kesilmesini bekledikten sonra o kediyi alın ve kısırlaştırın. Farz edin ki, bir çocuğun okumasına yardım ediyorsunuz. Ne kadar para tutar ki?
İkinci ricamsa otomobil ve motosiklet kullananlara.
Lütfen bu aylarda özellikle sokaklarda çok dikkatli olun. Otoparkçıların sıklıkla motosikletle dolaştığı sokaklarda çok sayıda kedi eziliyor mesela. TEM, E5 gibi yerlerde araba kullananlar da dikkat etmeli. Birkaç haftadır yol kenarında ya da şeridin ortasında gördüğüm ölü hayvan sayısı o kadar çok arttı ki! Her sabah korku filmi izler gibi gidiyorum işe.
* Bahar deyince, aklıma başka bir şey daha geldi. Köpeklerde ve diğer bazı memelilerde rastlanabilen Lyme hastalığı için bahar aylarında aşılama yapmak gerekiyor. Lyme, adı çok sık duyulan bir hastalık değil ama tehlikeli olabiliyor. Kenelerin ısırdığı köpekten ender de olsa insana da bulaşabiliyor üstelik. Hastalığı taşıyan kenelerin ısırdığı köpekte görülen Lyme, bakteriyel hastalıklar arasında sayılıyor, lenf bezlerine yerleşiyor. Köpeklerde çoğunlukla öldürücü değil ama hayat kalitesini etkileyen bir hastalık olduğu için dikkat etmek gerekiyor.
Ben şimdi neden yazdım bunu? Çünkü Lyme en çok yaz başlarında ve yaz aylarında görülüyor. Köpeğiniz doğada yaşıyorsa veya sık sık ormana, doğal ortamlara gidiyorsanız yaz başında aşılamak en güvenlisi. Uzun lafın kısası, bizim Efe Bey’in Büyükada sefası ve aşı zamanı yaklaşıyor.

EVDEN KISA KISA

* Şaşırtıcı olacak ama Efe’de birkaç haftadır herhangi bir hastalık belirtisi yok. Ailecek mutluyuz. Fakat yavaş yavaş yaşlandığını hissettiriyor. Daha çabuk yoruluyor, daha uzun uyuyor, çişi daha sık geliyor. Suratı zaten iyice beyazladı. 10 yaşındaki oğluşum, insan yaşıyla 70’inde bir delikanlı. Ama aşkımız onu tanıdığım ilk günkü gibi!
* Leyla’nın evdeki dört ayaklarla ilişkisi iyice rayına oturdu. Artık Efe daha az korkup hırlıyor, hatta bazen kovalamaca bile oynuyorlar. Karaçi Leyla’yı gördüğü yerde kaçıyor, korkuyor çünkü. Hayatı hiç değişmeyen kim derseniz, Muşka. Leyla ona ne yaparsa yapsın, umrunda değil. Geçen sabah bizim yatakta kucak kucağa yatıyorlardı, Leyloş’un kafası Muşka’nın göbeğindeydi. Son adeti, Muşka guruldarken kulağını dayayıp onu dinlemek ve gülmek. Bir de bizim onu kucakladığımız gibi, Muşka’ya iki koluyla sarılıp havaya kaldırmaya çalışıyor. Bilmiyor ki, Muşka hâlâ Leyla’dan en az 1 kilo daha ağır!