Gizli aşığım Karaçi

Fakat bu aşkın ne belgesi ne de tanığı var. Anlattığımda kimse bana inanmıyor. Malum, her yeni anne gibi geceleri 100 kere emzirmeye ve bebekle bağlantılı çeşitli işlere kalkıyorum. Evdeki herkes uyurken yani. Muşka o saatlerde top atsan duymaz, Efe de benim kalkmamla boşalan sıcak yerimi kapar, peşimde dolaşmayla işi olmaz.
İşte o kalkışlarda salon, mutfak, banyo ve bebek odası arasında mekik dokurken peşimde hep yakın takipçim Karaçi var! Banyoya giriyorsam, kızın alt değiştirme minderine çıkıp sevdiriyor kendini. Emziriyorsam, koltuğun karşısındaki pufa çıkıyor, ayağıma kafasını sürtüyor. Ama en tatlı halleri uzaktaysam maoouv deyip beni çağırması, sonra da kendini ayaklarımın dibinde yere atıp hamur yoğurur gibi sevdirmesi.
Gündüzleri istesem bile bu kadar elletmez kendini. Oysa geceleri kulaklarının içinden nerdeyse damağına kadar, her yerini mıncıklatıyor. Sabah yine Dr. Jekyll hallerine bürünüyor. Kah koltuk altında, kah dolap içinde... Garip kedi bu Karaçi vesselam.

SEPETTE MAMA
Geçen hafta bizim dört ayaklıları annemlerle Gülay’a emanet edip, acil durumlar için de evimizin karşısındaki veterinerlere güvenerek kısa bir tatil icin Göcek’e geldik. Markette alışveriş yaparken çok hoşuma giden bir şey gördüm: ‘Bir kutu mama alıp, sokak hayvanları için marketin kapısındaki sepete bırakır mısınız?’ diyordu.
Daha önce başka şehirlerde benzer kampanyalar görmüştüm. En çok rastladığım, kasa yanında duran kutuda sahipsiz hayvanlara para toplanması. Hatta oda ücretine ekstra 5-10 liraya onay verirsek bunları sokak hayvanları için kullanacağını söyleyen otellerde de kaldım.
Düşündüm de, İstanbul’da veya diğer büyük şehirlerde hiç rastlamadım böyle bir organizasyona. Halbuki Migros, Makro ve Carrefour gibi koca koca marketler her müşteriden 50 kuruş bile toplasa ciddi meblağlar eder. Bir düşünseler ya...

MİNİK NOT
Havalar serinliyor deniyor ama sokakta yaşayan kedi-köpek ve kuşlar için hala çoook sıcak ve tehlikeli. Kapınızın, camınızn önüne ve balkonunuza bir kapta su koyuyor musunuz?