Unutulur

Fuar etkinlikleri arasında, "Madencilik Sektörü ve Orman İlişkileri" paneli de vardı.

Panelde konuşan bürokratlardan birisi, medyadan yakındı:

"Medya anayoldan giderken, yolun kenarında madeni görüyor, hemen fotoğrafını çekiyor.

Ama medyayı tepenin arkasına götürseniz gitmez.

İmkan varsa madenciliği o taraflarda yapalım..."

Bürokratın madencilere bu "tavsiye"si üzerine, salondan sesler yükseliyor:

"Medyayı boğalım..."

Bürokrat yanıt veriyor:

"Boğalım da, bu biraz da imkan meselesidir."

Eh bakıyoruz bugün, bir çok yetkili tüm gücüyle o "imkan"ı yaratmanın peşinde.

Her fırsatta...

* * *

O dönem gazetelerde yayınlandı panelle ilgili haberler.

Ben de köşemde yazdım.

Ardından ilgililerden açıklama geldi, ama doğrusu beni tatmin etmedi.

Etmiyor da...

Madenciliğin "vahşi" biçiminin sonuçlarını yeni yaşadık.

Zonguldak'ta maden ocağındaki grizu faciası yine 30 can aldı.

Üç ay önce Balıkesir' in Dursunbey İlçesi'nde patladı maden: 17 can.

Doğduğum günlerde yine Zonguldak'ta Gelik maden ocağında yaşanmış aynısı, 52 madenci ölmüş.

Hemen her yıl yansımış manşetlere...

Ya Tuzla tersaneleri?

Bir yılda 20'den fazla işçi ölmüş.

* * *

"Görülmezse", her defasında kuvvetle "gündeme getirilmezse", unutuluyor hepsi.

Gidin bakın, Kızılay'a. Heykeltraş Metin Yurdanur'un Olgunlar Sokak'taki "Madenci Heykeli"ne...

Bakın iyice.

Unutuluyor, değil mi?