Güzel gün

Bir kaç şarkısı dışında, hemen hiç katılmadı gecelerime...
“Overrated”di, fazla büyütüldü filan da değil derdim.
Müziği gezmedi, dolanamadı içerlerimde.
Ama şu an “Her gün bir yerden göçmek ne iyi /Her gün bir yere konmak ne güzel” duygusunu, özellikle bir konsere gitme halini büyütmeseydim gözümde, o muhteşem konserde olmayı da isterdim doğrusu.
Hani bazen insanı koynuna alan o akraba ve koynuna aldığı o akrep duygu; az heves, çok üşenmek. Belki...
* * *
Yine de esen U2 fırtınası, uzaklarda kalan bir şarkıyı getirdi önüme, Beautiful Day’i.
Bono iki yakayı birleştiren Boğaz Köprüsü’nden değil de, sanki iki yakası hiç biraraya gelmeyen Kızılay’dan, Sakarya’dan geçmiş de sonra söylemiş gibi:
“Bir çiçektir kalp /Betondan bile fışkırıveren
Oda yok buralarda /Kiralık bir mekan, boşluk bile yok bu şehirde
Bahtsızsın sen /Ve derdin şu ki
Trafik tıkalı /Ve sen kıpırdıyamıyorsun hiçbiryere
* * *
Bir arkadaş bulabileceğini düşünmüştün
Bu şehirden kurtulmak için
Birisi sana elini uzatabilirdi
Sırf incelik olsun diye
* * *
Güzel bir gün /Kapanıyor gökyüzü, sen öyle istiyor, hissediyorsun
Güzel bir gün /Geçip gitmesine izin verme
* * *
Bu şehri seversin
Hatta işler yolunda gitmese bile
Sen şehrin heryerindesin
Şehir senin heryerinde...”