Baharın habercisi

Bir de Sakarya'da masaların artık dışarı çıkartılması...

Baharın ilk uçurtmasını gördüm geçen gün.

Arabayla İncek yolundan geçerken...

Turuncusu güneş gibiydi, gökyüzünde.

Demek bahar gerçekten gelmiş.

* * *

Bükülmüş telden direksiyonlu, tekerli arabam, tornetim, kızağım, tahta kılıcım, mukavva kalkanım gibi ilk uçurtmam da, "el-ev yapımı" idi.

Hepimizin uçurtması vardı.

Bir A4 kağıt, iki-üç kulaç sicim.

Yani şeytan uçurtması.

Bozkır uçurtmasıydı aslında o.

Denizsiz kentlerin icadı.

Yelkenli gibi "süzülmez" gökyüzünde.

Dümeni yoktur ki yönetilebilsin.

* * *

Bahçelievler Sondurak'taki, Sıhhiye'deki havuza durmadan dalıp çıkan sokak çocuğu gibi, alçalır yükselir, düşer kalkar.

Kıpır kıpırdır.

Ve haşarı ve asi, ki engellenemez bir an için de olsa havalanması.

Çünkü çıtasız!

* * *

Durursa düşer.

Koşarsanız önüsıra, rüzgarını kendi yaratır.

Dalar, yükselir, vurur kendini oradan oraya.

Parçalar kendini yeter ki bir an uçabilsin, öyle hissedebilsin.

Hisseder de...

* * *

Daha aşüftedir, parayla satılan hemcinslerinden.

Bir o yana, bir bu yana...

Ama kontrolü sizdedir. Ya da öyle sanırsınız.

Adı üstünde.

Şeytan uçurtması.

* * *

Sahi siz hangi uçurtmalardandınız?