Acı Hayat

Görüşüyorsunuz tek tek...

Ve görüştüğünüz 250 çocuğun yüzde 92'sinin, (yani neredeyse hepsinin), aile içi fiziksel şiddete uğradığı, anne-babasından dayak yediği ortaya çıkıyor.

Dr. Meryem Bulut'un yaptığı ve yeni çıkan "Şiddet ve Çocuk" kitabında aktardığı araştırmanın sonuçlarından birisi de bu.

* * *

Bulut görüşmelerde, çocuklara ilk kez fiziksel şiddet gördükleri yaşı da soruyor.

Ama hiçbirisi ilk kez ne zaman dayak yediklerini hatırlamıyor.

Öyle küçük yaştan beri var ki şiddet...

* * *

Çocukların yarısından fazlası her gün ya da günaşırı şiddete uğruyor.

Dörtte biri de haftada 1 gün.

Çocukların dörtte biri, babanın eve geldiği her gün tekme-tokat dayak yiyor.

Dün yazımda aktarmıştım.

Aynı çocukların yüzde 80'inin kendine ait bir yatağı bile yok.

Yani dayağını yiyor, ardından da "şiddet" ile koyun koyuna yatıyor.

* * *

Şiddet aileyle de sınırlı değil elbette.

Çocukların yüzde 25'i daha büyük çocukların şiddetine maruz kalıyor.

Bir o kadarı da öğretmenlerinin fiziksel şiddetine...

Meryem Bulut'un konuştuğu çocuklardan birisi, şiddetin yarattığı duyguyu, alınan "ders"i de anlatıyor:

"Buralarda korktuğunu gösteremezsin.

Yalnızsan ve korkup geri adım atarsan, sürekli dayak yiyip taciz edilirsin.

Ya güçlü, bela birisi olacaksın ya da gruplarda yer alacaksın..."

Ve çocukların yarısı, sorunlarının çözümünde -gücünün yettiğine- kendisi de şiddet uyguluyor.

* * *

Başkent'te, Altındağ'da yaşayan çocuklar bunlar.

Kimine, trafik ışıklarında rastlıyoruz her gün.

Ama değil hayatı, belki "eşkal"i, "suret"i bile meçhul bizim için...

Onların hayatlarıyla ilgili, en dramatik ipucu yine Dr. Bulut'un araştırmasında.

En çok sevdikleri televizyon dizisi, "Acı Hayat".

Gerçekçi buldukları için...