Resim ve Matematik

Bana da çekilen kurada yo-yo, diğer arkadaşa da yağlı pastel boya çıkmıştı. Sonra arkadaşın teklifi üzerine malzemeleri değiştirdik. O yo-yo’yu aldı, bende pastel boyayı. O zamana kadar bizler pastel boya hiç görmemiştik. Hemen gidip yeni boyalarımla resim yapmaya başladım. Benim resim aşkım tam olmamakla birlikte bu olayla başlar.

KARALAMA DÖNEMİ

1955’te Isparta Gönenköy İlköğretmen Okulu’na gittiğimde bizim 4 adet önemli dersimiz vardı. Resim, müzik, beden eğitimi ve tarım. Belki genç kardeşlerimiz bu derslerin önemini yadırgayabilirler ancak bu derslerden sınıfı geçemezseniz devre kaybederdiniz. Bilindiği gibi 1954’te Köy Enstitüleri kapatılmıştı. Ancak biz ertesi yıl girdiğimiz için derslerimiz Köy Enstitüsü dersleri ve hocalarımızda köy Enstitüsü hocalarıydı. Neyse lafı fazla uzatmadan sadede gelelim. Çocuklarda 4 yaşından itibaren “Karalama Dönemi” başlar. Etraflarında buldukları nesneleri tutmaya, kavramaya uğraşırlar, ellerine geçirdikleri eşyaları bir yerlere vurmaya, sürtmeye çalışırlar ki, önlerine yırtmaları için bol bol kağıt koyacak olursak, kavrama yeteneklerinin gelişmesinde büyük katkımız olur.

YAŞ KÜÇÜK MALZEME BÜYÜK

Bir kez daha şu formülü sevgili ebeveynlerimize hatırlatmak istiyorum.
“Çocuğa verilecek malzeme, yaşı ile ters orantılıdır”. Yani çocuğun yaşı ne kadar küçükse malzeme o kadar büyük, yaşı ne kadar büyükse malzeme o kadar küçük olmalıdır. Çünkü küçük çocukların fiziki olarak el-kol hareketleri bilekten veya dirsekten değil kolları iledir. Bu bakımdan onlara A4 boyutunda kağıt verip birde eline kalem tutuşturup, ‘Haydi bakalım resim yap’ dersek, onları cezalandırmış oluruz. Çocukların duvarlara çizmesi işte bu yüzdendir. Duvarlar bembeyaz geniş alanlar olduğundan, onlara çok cazip gelir. Ben bazı ailelerden biliyorum. Duvarı büyük ambalaj kağıtlarıyla kaplayıp, çocuklarının resim yapmalarına katkıda bulunuyorlar.

HAYALLERİNDEKİ RESMİ YAPARLAR

6-11 yaşlarındaki çocuklar resim yaparken hep hayal gücünü kullanırlar. Onlara somut konular verilmez. Mesela saksı koyup çizdirilmez, model koyup çizdirilmez. Ancak onlara bir hikaye, bir masal, bir olay anlatıp, resmini yaptırabilirsiniz. Biraz önce demiştim ki, “Çocuklar hayallerindeki resmi yaparlar” Dolayısıyla onların hayal güçlerini geliştirmemiz için bol bol resim yapmalarını sağlamamız gerekiyor. Ayrıca çocuklarımız resim yapmayı bir oyun olarak da gördüklerinden bu işi zevkle yaparlar.
Bunun 2 türlü çok önemli yararı vardır: 1-Fiziki Yetenek, 2- Hayat Etme Yeteneği

4 İŞLEMİ ÇABUK ÖĞRENİYOR

Fiziki yetenek hepimizce malum. Yavrumuz resim yaparken kalemi, fırçayı nasıl tutacağını öğrenir. Bu da onun ilerde yakalama, kavrama, tutma gibi becerikli bir insan olmasını sağlar. Ayrıca resim yaparken hayalinde canlandırdığı nesneleri beyni ile eli arasındaki koordinasyonu gelişir ki bu da ilerde düşündüğünü uygulama yetisini kazandırır. Çocuklarımız ilköğretim okullarına gittiklerinde matematik dersleri içinde 4 işlemi çabuk öğreniyorlar. Ancak bayağı kesirlere gelince çok zorlanıyorlar.

UZAY GEOMETRİ KARŞISINA ÇIKIYOR

Örneğin öğretmenleri onlara, “Bakkala gittim, bir ekmek aldım, dörde böldüm ve bir dilimini sana verdim. Kaçta kaçı kalır” diye bir soru sorduğunda cevap vermeleri çok zor oluyor. Zira çocuk bu olayı hayal edemiyor. Bir kere ekmeğin şekli onu düşündürüyor. Zaten şeklini bilse de o ekmeği nasıl böleceğini düşünürken olay geçip gidiyor ve daha ilk rauntta öğrencileri bu derse karşı moralsizlik kaplıyor. Gelelim lise 2’ye. Bu sınıflara kadar çocuklarımız çok iyi gelseler bile hemen hemen en zor derslerden olan, Uzay Geometri karşılarına çıkıyor.
“Bir üçgen prizmanın iç açılarının toplamı kaç derecedir” gibi bir soru sorulduğunda çocuk bunun çözümünü bulmakta zorlanıyor. Eğer, hayal gücü gelişmişse üçgen prizmayı hayal edip, soruyu derhal cevaplandırıyor. Yoksa ömür boyu bu dersi görmek bile istemiyor. Demek oluyor ki, biz çocuklarımızın ne kadar resim yapmasını, müzikle uğraşmasını, oyun oynamasını desteklersek, bizim geleceğimiz olan genç nesil o kadar zeki, yetenekli, başarılı olur.