Yetenek sınavından kuşkuluyum

HACETTEPE Üniversitesi Ankara Devlet Konservatuarı ilköğretim müzik bölümüne müracaat ederek yetenek sınavlarına katılan öğrencinin babasıyım.
Kızım ana sınıfından bu yana piyano eğitimi almakta (6 yıldır), İngiliz Kraliyet ailesinin sınavlarına girerek girdiği dört sınavda başarı gösteren bir çocuk...
Konservatuara girebilmesi için ilk aşamadaki gerekli olan tek ses, çok ses gibi kulak hassasiyeti eğitimi de iki aydır İskenderun’da aldı. Benim çocuğum gibi ben inanıyorum ki orada yarışan 114 çocuk da aynı şekilde aileleri tarafından özenle yetiştirilmiş çocuklar. Ancak konservatuara müracaat eden 114 kişinin ilk aşamada 25 kişinin baraj sınavına kalmaları hepimizi üzdü. Üstelik bu kazanan 25 kişi firesiz ikinci aşamayı da geçerek kesin kazananlar listesini oluşturdu. Madem böyleydi ikinci aşama sınava neden gerek vardı ki... Sınav sırasında öğretim üyelerinin velilerle çocuklarla çok yakından ilgilendikleri dikkat çekiciydi. Belli bir kesim var ki bunlar bir iki aydır konservatuar öğretim görevlilerinden ders almışlar. Eğer bu durum söylendiği gibi gerçek ise çok acı... Konservatuar öğretim görevlileri tarafından ders verdikleri öğrencilerin kazanan listesi anlamına geliyor. Benim çocuğum başarısız olabilir o anki durumu itibari ile yanlış da cevap vermiş olabilir ama diğer öğrencilerin de daha yarışa başlamadan kaybettiklerinin göstergesi. Bu durum böyle dahi olsa bu kadar çocuğu incitmeye kimsenin hakkı yok. Bu kadar eğitim alan çocukların en azından %80’i birinci aşamayı geçmeliydi. İki güne ilk elemenin sığdırıldığı sabah ve öğleden sonra olmak üzere yapılan bu değerlendirmede 114 kişiyi bu kurul ne kadar sağlıklı dinleyebilir ki... Bu kadar yüksek bir eleme içerisinde bu çocukları çaldıkları çalgı aleti ile ikinci aşamada yine eleyebilirlerdi. O zaman belki daha iyi eğitim almış, kendini yetiştirmiş kişiler öne çıktığından elendiklerini düşüneceklerdi. Alınacak 25 kişi için birinci basamakta tamamını eleyerek ikinci aşamaya gerek bırakmadan işi sonuçlandırdılar. O çocukları bu şekilde acımasızca birinci aşamada eleyerek gözyaşlarına boğmaya hakları olmadığını düşünüyorum.
Sonuçta bu çocuklar ilköğretim öğrencisi bunları alıp yetiştirecek olan kişiler...
Bu şekilde bir yetenek belirleme sınavının adaletli olduğunu düşünmediğim için sizlerle paylaşarak bu konuda bu okullara girecek olan geleceğimiz çocuklarımızın daha da adaletli ve hakkaniyet içerisinde yarışabilmelerini sağlayacak bir düzenin alınmasını sağlamanızdır.
 Ufuk AKTUĞ-İSKENDERUN

Otobüs duraklarının tasarımı iyi değil

KAPALI otobüs durakları ne için yapılır, hiç düşündünüz mü?
Eskiden Ankara’daki durakların çatısı boyalı saç yanları da yarı kapalı idi. Bu durakların çatıları, yağmurdan, güneşten korumak için durak kısmından biraz daha büyüktü. Birkaç yıl önce bu duraklar söküldü, yerine daha estetik, çatısı şeffaf plexiglastan duraklar yapıldı.
Evet estetik olarak bu yeni duraklar eskisinden daha güzel, ancak bu yeni duraklar eskisi kadar kullanışlı değil.
Çatısı durak boyutundan (kabininden) daha küçük (Birkaç santim) olduğu için bilhassa hafif rüzgarlı durumlarda içine yağmur ve kar girmektedir. Bu da hedeflenen korumayı sağlamamaktadır.
Yazın ise çatıdaki plexiglas kaplama güneş ışınlarını aynen aşağıya geçirmektedir. Bu nedenle de durakta bekleyenler gölge yerler aramak zorunda kalmaktadır.
Dileğim yeni bir durak yapılması değil, ama çatısının kar, yağmur, güneş ısısından koruyacak hale getirilmesidir.
Bunları yapanların tasarımları ilk uygulandıktan sonra yapılanların amaca uygun olup, olmadığını denemelerini öneririm.
Mustafa ÖZDEMİR

Dikmen Vadisi’nde yine yıkım tehtidi

KENTSEL dönüşüm yağmasına karşı evini, toprağını ve geleceğini savunan Dikmen Vadisi Halkıyız!
Yaklaşık 6 yıldır barınma hakkımız ve insanca bir yaşam özlemimiz için hep birlikte, nice bedeller ödeyerek mücadele ettik.
Şimdi yeni bir yıkım saldırısı ile karşı karşıyayız!
30.6.2011’de erken saatlerinde vadiye gelen yıkım ekipleri ve polisler, bir kısmımızın evine saldırdı. Direnişimiz üzerine gaz bombalarını atıp, bir hafta sonra yeniden geleceklerini söyleyerek gittiler.
İstedik ki, bir hafta sonra geldiklerinde; bir başımıza çaresiz kalmadığımızı görsünler.
 Dikmen Vadisi Halkı
www.dikmenvadisi.org