Böyle olmaz

Bizim hedefimiz de ilk ayakta İngiltere'ye oynamak. İngiltere ile deplasmanda oynayacağımız maçın, içeride oynanan provasına aklım ermiş değil. İngiltere maçının provası, kendi yerinde oynayarak olmaz. Hele rakip Ukrayna ise hiç olmaz. Ukrayna, kendi ligini bitirmiş, lejyonerlerinden birkaç tanesinin Avrupa'da oynadığı bir takım. Onlar için İzmir maçı, maç değil, seyahat. Gezmeye gelmişler. Top oynadılar, eğlendiler.

Şimdi dönelim, bizim tarafa bakalım. Ne kadar prova olmasa da en azından Milli Takım'ın hava olarak sıcaklığını üst seviyede tutmak mantıklı. En azından çocuklar biraraya geldiler. İlk yarı oynadıklarına bakıyorum, hiçbir şey anlamış değilim. Herhalde Güneş de anlamamıştır. İkinci yarıya bakıyorum, bizim oynayacağımız tarz sahaya girdi. Biz, kısa boylu bir takımız. Topu yere indirip, çabuk oynayabilirsek, -ki böyle oyuncumuz çok- işte o zaman iş yaparız. Gerçi dün akşam gol olmadı ama, ikinci yarıda çok gol pozisyonu var. Bir de Nihat'ın direğe giden topu.

Kolay yenemezler

İkinci yarı takımımızın oynadığı topu da beğendim, maçı ciddiye almalarını da. Hiçbir oyuncuyu birbirinden ayırmak istemiyorum. Bizim takımımızın kadrosuna girmiş her oyuncu, bu takımın formalarından birini giyebilir. Biz iyi takımız. İstediğimizi rakibe kabul ettirdiğimiz zaman, bizim yenemeyeceğimiz takım yok. Kaldı ki, Emre gibi, artık çok üst seviyeye gelmiş, maçı tek başına da değiştirecek bir oyuncumuz da bu takımın İngiltere maçında olacak.

Rüştü için, çok mu dile getiriyorum bilmiyorum, belki bıkanlar da olacak ama, bu takımın garanti belgesi. Dünkü oyunda da maçtan 1 dakika kopmadı. Dün seyrettiğim takıma, fazla bir şeyler de getirmek istemiyorum. Hep beraber, ailecek oynama çabasında olurlarsa, yine tekrar ediyorum, bizim takımımızı İngiltere değil, hiçbir takım kolay kolay yenemez.

Bir de gözden kaçmasın, İzmir seyircisi son senelerde gördüğüm en büyük kalabalığı tribünlere taşımış. Demek ki, bizim insanımız da bu oynayan çocuklarımıza güveniyor.