Güç bir kez daha uyanıyor

Evet, ‘Star Wars evreni’nde ‘Güç bir kez daha uyanıyor’ ama bir yan öyküyle...

‘Rogue One: Bir Star Wars Hikâyesi’ (‘Rogue One: A StarWars Story’), sinema tarihinin en bilinen serisine eklenen bir ‘ara nağme’ gibi... Kronolojik açıdan ‘Revenge of the Sith’le 1977 tarihli ilk film olan ‘Star Wars’ (sonradan adının yanına ‘The New Hope’ eklenmişti) arasındaki zaman diliminde geçen yapım, ‘İmparatorluk’ cephesinin inşa ettiği ‘Ölüm Yıldızı’ adlı kitle imha silahını devre dışı bırakmak için harekete geçen asilerin mücadelesine odaklanıyor. Yönetmenliğini, ‘İstila’ (‘Monsters’) ve ‘Godzilla’ gibi filmleriyle tanıdığımız İngiliz Gareth Edwards’ın üstlendiği ‘Rogue One’ın ana karakteri, Jyn Erso adlı genç bir kız. ‘İsyancılar İttifakı’ adına hareket eden Jyn’in meseleyle bağlantısı ise, ‘Ölüm Yıldızı’ projesinin tasarımcısının, (yıllar önce İmparatorluk temsilcisi Orson Krennic tarafından zoraki olarak tekrar göreve çağrılan) babası Galen Erso olmasıdır. Yaklaşık 15 yıldır babasıyla görüşmeyen ve radikal bir muhalif olan Saw Gerrera tarafından büyütülen genç kız, eylem için harekete geçerken yanında isyancı pilot Cassian Andor, İmparatorluk Ordusu’nda firari Bodhi Rook, ‘Zatoichi’vari ‘Kör savaşçı’ Chirrut Îmwe ve arkadaşı Baze Malbus vardır. Ekibin kullandığı geminin ismi de
‘Rogue One’dır.

5 üzerinden 3,5 yıldız

Öyküsünü John Kroll-Garry Whitta ikilisinin inşa ettiği, senaryosunu da Chris Weitz’la Tony Gilroy’un birlikte kaleme aldıkları, bu, ‘Star Wars evreni’ içinde ‘Takımdan ayrı düz koşu’ niteliğindeki çaba, doğrusunu söylemek gerekirse seriye -Türkiye’de vizyona girdiği tarih- 1979’dan beri aşina olan benim gibiler için çok da heyecan verici bir hamle değil. Bunda, belki de bizi eski günlerle, orijinal serinin ruhuyla buluşturan ‘Güç Uyanıyor’u (‘The Force Awakens’) geçen yıl izlemiş olmanın etkisi olabilir, bilemiyorum ama Gareth Edwars’ın filminin bıraktığı iz böyle. Öte yandan ‘Rogue One’ın ‘Retro’ tada olan ilgisi ve ısrarı da takdire değer. Bu ‘devamlılık’ geleneği (!) uyarınca hikâyenin ana kahramanı Jyn Erso da, Prenses Leia ve Rey gibi fizik olarak ufak tefek, minyon ama karakter açısından dirençli, kararlı, inatçı bir yapı sunuyor. ‘Star Wars evreni’nin olmazsa olmazlarından olan ‘robotlar’ cephesinin bu filmdeki uzantısında ise ‘K-2SO’ var (malum, bu cephede önce ‘R2D2-C3PO’, sonra da ‘BB8’ boy göstermişti).

Ve huzurlarımızda Peter Cushing

Peki bu ‘Retro’ tadı içeren filmde serinin klasik karakterleri kendisine yer buluyor mu? Sadece Darth Vader’ı görüyoruz birkaç sahnede, keza yardımcısı Moff Tarkin’i de... Bir sahnede de Prenses Leia’ya rastlıyoruz. Bu karakterleri,  yani Tarkin’de ‘rahmetli’ Peter Cushing’i, Prenses Leia’da da Carrie Fisher’ı CGI  (Bilgisayarla Yaratılmış Görüntü) teknolojisi sayesinde, 1977 tarihli orijinal filmdeki halleriyle izliyoruz (özellikle Cushing’in görüntüsü muhteşem).  

Oyunculuklara gelince: Jyn Erso’da Felicity Jones, Carrie Fisher ve Daisy Ridley geleneğine (!) halel getirmiyor. Cassian Andor’da Diego Luna, ‘Han Solo’, dolayısıyla Harrison Ford’a selam gönderiyor.
Avustralyalı aktör Ben Mendelsohn de, Orson Krennic karakterinde dijital ortamda yaratılmış Moff Tarkin’e karşın şimdiki zamandan sesleniyor. İmparatorluk Ordusu’ndan firar etmiş pilot Bodhi’de ise son zamanların yükselen ismi Riz Ahmed, yine sempatik bir karaktere hayat veriyor. K-2SO’ye Alan Tudyk sesiyle katkıda bulunurken Darth Vader’da da her zamanki orijinal ses James Earl Jones’a kulak kabartıyoruz, yalnız yaştan dolayı mıdır bilemem ama Vader’ın tonu eski şiddetinde değil!

‘Rogue One’ tadımlık bir film, sanırım serinin hayranları asıl ziyafet için Aralık 2017’de karşımıza gelecek olan ‘Star Wars: Episode VIII’i bekliyor. O zamana kadar “Güç sizinle olsun” derim...

Bilgi notu: Serinin yaratıcısı George Lucas, ‘Rogue One’ı izledikten sonra “Sevdim” demiş...

Rogue One: Bir Star Wars Hikâyesi

Yönetmen: Gareth Edwards
Oyuncular: Felicity Jones, Diego Luna, Ben Mendelsohn, Alan Tudyk, Donnie Yen, Riz Ahmed, Mads Mikkelsen, Forest Whitaker, Wen Jiang, Donnie Yen ABD yapımı