Boş geçen dersler...

Bir ekonomi dergisinde çalışan Emma, iki başarısız sandığı deneyimin ardından seks hayatında yeni merhaleler kat etmek için kendisine yeni hedefler koyar. Peşi sıra da piyasadaki en popüler eğitici seks kitaplarından dergideki stajyer Yann’la saçma pratiklere, ünlü bir porno aktörüyle söyleşilerden tanınmış seks terapistinin tedavi yöntemlerine kadar daldan dala atlayarak tekniğini önce düzeltmek, ardından da çıtayı yükseltmek için ilerler... Öte yandan bütün bu aşamalarda iş arkadaşı Tristan’la aralarında hem mesleki bir rekabet hem de adı konamamış bir yakınlaşma vardır.

Fransız romancı ve senarist Delphine de Vigan’ın ilk yönetmenlik çabası olan ‘Yatak Dersleri’ (‘A coup sur’), kâğıt üzerinde şenlikli olan bir konuyu kötü bir senaryoyla vaat ettiği çizgilere taşıyamamış. Meselenin çıkış noktası olan ‘yanlış anlamalar’ faslı, fazla çocukça ve naif. Buna karşın filmin ‘Medyanın en geçer akçesi’ konumundaki sekse bakışı ve bu bakışın kullanılma biçimlerini perdeye yansıtışı hem olumlu, hem de gerçekçi. Mesela yaşlı editör Paul’ün bir ekonomi dergisinin satışlarını artırmak için ‘Huzurevlerinde seks’e kadar uzanan reçetesi filmin en vurucu yanlarından biriydi.

Lakin bu gibi olumlu yanlarına karşın ‘Yatak Dersleri’ istenen etkiyi özellikle komedi açısından sağlamaktan uzak bir çalışma olmuş. Filmde Emma’da Laurence Arne sempatisiyle, Paul’de Didier Bezace olgunluğuyla, Tristan’da da Eric Elmosnino gerçekçi bir biçimde çizdiği gazeteci portresiyle dikkatleri çekiyor. Sonuç? Bana sorarsanız, ‘Bir yazarın elinden çıkmış bir film, daha derin ve zekice olmalıydı’ diye düşünüyorum...