Sezon biterken ustadan tavsiye

Bu yıl zaten turizm sektörünün gözü yerli müşterilerde. Özellikle dış politikada birbiri ardına yapılan hataların turizm sektörünü olumsuz etkilediğini hepimiz biliyoruz. Aslında ülke genelinde ekonomide ciddi bir durgunluk var. Bu durum elbette sanat piyasasını da olumsuz etkiliyor.

Birçok galericiden bu yıl işlerin pek iyi gitmediğini bizzat duydum. Burada isim vermeyeceğim ama ne yazık ki bazı galeriler kapandı. Ben de bir gözlemimi burada kayda geçirmek isterim. Piyasa bu kadar durgunken özellikle bazı genç ressamların eserlerine koydukları fiyatları ben şahsen anlamakta zorlanıyorum. Ankara gibi memur kenti bir yerde uçuk rakamlarla kim resim alabilir? Ressam dostlarla sohbet ederken, ünlü ressamlarımızdan Yalçın Gökçebağ da bu konuya değindi. Genç ressamlarla sohbet ettiğinde kendisinin de resim fiyatlarıyla ilgili bazı önerilerde bulunduğunu, tavsiyelerinin kesinlikle yanlış anlaşılmaması gerektiğini belirtti. Fiyat politikası konusunda Gökçebağ ile kendi bilgi dağarcığımı da zenginleştirmek için bayağı sohbet ettik. Gökçebağ’ın, benim sorularım üzerine verdiği yanıtları özetle şöyle toparladım:

“Genç meslektaşlar fiyat politikasında çok dikkatli olmalılar. Ressam için yaptığı resimler elbette çok değerlidir. Ama bir ressam için resim satmak da önemlidir. Yaptığınız resimleri birileri satın alıp, evine asabilmeli. Bunun en önemli sırrı öncelikle iyi iş çıkarmak, sonra da toplumun büyük bir kesiminin satın alabileceği veya fiyatı görünce ‘Bu kadar da olmaz ki kardeşim’ dedirtmeyecek bir bedel koymak. Resim satmak, her şeyden önce sanatçıyı motive eder, olumlu yolda olduğunu gösterir. Bir şekilde test niteliğindedir. Ama sağolsun bazı genç arkadaşlar var, eserlerine koydukları fiyatla bir memurun toplam yıllık maaşını istiyor. Kardeşim bu para nasıl ödenecek? Bu insan ne yiyip, ne içecek? Çoluğunun, çocuğunun okul masrafını nasıl karşılayacak? Dengeyi bulmak ve tutturmak lazım. Bunları söyleyince bazıları hemen sitem edip, ‘E ama Avrupa’da, ABD’de öyle değil. Alsınlar efendim’ diyorlar. Ancak bu işler, ‘Alsınlar’ demekle olmuyor. Sanki yaşadıkları ülke Avrupa’nın, ABD’nin bir parçası. Türkiye’de resim daha çok yeni, en fazla 150 yıllık geçmişi var. Batı’nın ise 500 yılı aşan bir temeli var. Rönesans öncesi var. Nasıl resimde denge önemliyse, Türkiye’de ortalama gelir sahibi insanların sahip olabileceği bir şekilde fiyat dengesini de bulmak önemli.”
Gökçebağ’ın bu sözlerine katılmamak mümkün değil. Evet, yazının başında dediğimiz gibi, bir sezonu daha kapatıyoruz. Umarım yeni sezonda özellikle genç ressamlar fiyat politikalarında daha dengeli olurlar. Eğer bir aksilik olmaz ise sonbahar ortalarında yeniden görüşmek üzere hoşçakalın.
Şimdiden iyi tatiller.

KENTTE NE VAR?

Merkez Bankası Koleksiyonu’ndan başyapıtlar-31 Temmuz’a kadar (CerModern/Sıhhiye), Peker ödülleri sergisi-22 Haziran’a kadar (Peker Sanat/Yıldız), Canan Özgür-8 Haziran’a kadar (Sepa Sanat/Ümitköy), Hayati Misman-Abdurrahman Kaplan-14 Haziran’a kadar (Emin Antik/Kale), Erkan Geniş-10 Haziran’a kadar (Dünyagöz Sanat Galerisi/Kavaklıdere), Hülya Kandemir-11 Haziran’a kadar (Nurol Sanat/Çankaya), Artı+Yorum karma sergi-23 Haziran’a kadar (Platform A/Taurus AVM), Karma sergi-18 Haziran’a kadar (Galeri Akdeniz/Yıldızevler), İbrahim Ünay-10 Haziran’a kadar (Ziraat Kuğulu).