Bisikletin halleri

Bir çoğumuz duymadık mı anne veya babamızdan, “Bu sene takdiri getir, yaz tatilinde bisikleti kazan” vaadini. Benim İstanbul-Çamlıca’da geçen çocukluğumun önemli bir simgesiydi bisiklet. Şimdi ellerinden İPad düşmeyen veya “Seninki hangi nesil?” diyerek cep telefonlarını yarıştıran zamane çocukları için pek önem teşkil etmeyen bisiklet, bizim zamanımızda mahalle yoluna yeni dökülmüş asfalt üzerinde ışıldayan bir sınıf atlama aracıydı adeta. Düşünsenize, oyuncak olarak kendi yaptığınız tel arabayı bir kenara bırakıp bisiklete geçiyorsunuz. Elbette çok uzaklarda kaldı artık o yıllar. Ancak Burak Erim’in Grup Sanat Galerisi’nde (Hollanda Caddesi) açılan ve 7 Aralık’a kadar sürecek “Bisikletin Halleri” isimli sergisini görünce, rahmetli babamın ilkokuldan ortaokula geçince bana ödül olarak aldığı mavi renkli bisikleti hatırladım. Şişman olduğum için binmekte zorlanacağımı düşündüklerinden bana “kız bisikleti” almalarına içerlemiştim. Ama renginin mavi olması bisikletime biraz olsun “erkeklik” katıyordu. Bisikletin bile kız erkek diye ayrıştırıldığı bir ortamda yetişiyorsunuz. Ne kadar hüzün verici değil mi?..
“Çocukluğumuzun en heyecanlı, sevinç dolu, en tutkulu küçük anlarını yaşatırdı bisikletler” diyen İbrahim Karaoğlu da, şunları söylemiş Erim’in tuvale yansıttığı bisikletleri için:
“Ruhunuza kapılar, pencereler açmalısınız, der ya Julio Cortazar... Tam da o kapıların, pencerelerin önüne bisikletler koyar ressam Burak Erim dünün heyecanıyla uzaklara gitmek için. Çok uzaklara, çocukluğunda kalan her şey, o bisikletlerin düşsel aynaya dönüştürdüğü resimlerinin içinden gider. ‘Yaşanacak bir yaşam var. Binilecek bisikletler var, yürünecek yollar ve tadına varılacak gün batımları” diyen Cesare Pavese yol arkadaşıdır onun. Bisikletlerin şöleni vardır tuvallerinin içinde. Dünü, şimdiyi ve geleceği içinde tutan bisikletlerin rengârenk şenliği tüm zamanların heyecanına dokunur. En çok küçük anlar etkiliyor hayatımızı. Küçük anlarda daha bir çoğalıyor ya da eksiliyor düşlerimiz. Zaten, yaşantımız da küçük anların toplamı değil midir? En erken aşkımızdı bisiklet sevdası. Belki de onunla yakaladığımız özgürlük, öz güvenimizi daha bir geliştirdi. ‘Hayatıma an(ı)lar eklemek için bisiklete binmiyorum. An(ı)larıma hayat eklemek için bisiklete biniyorum’ demiş bir yazar. Evet, bizim de anılarımızı, düşlerimizi renklendirdi, ruhumuzu en uzaklara götürdü çocukluk bisikletlerimiz. Yaşadığımız küçük anları heyecanla, sevinçle doldurdu. Ruhumuza gezginlik huyunu bulaştırdı. ‘Bir ülkeyi bisikletle değil de otomobille dolaşırsanız pek de net hatıralarınız olmaz’ diyen Ernest Hemingway ne çok da haklı. ‘Bisiklet Günleri’ unutulmaz anılar zamanıdır herkesin hayatında. Burak Erim, bisiklet sevdasını tutkuya dönüştürmüş bir ressam. Resimleri bisikletin binbir hallerinin atlası gibi. En temel izleği bisiklet. Onun sanatını biçimlendiren özel bir bisiklet grameri var. Işığı, lekeyi, dengeyi, ritmi, zıtlıkları ve vurguları yetkince kullanarak ulaşıyor o gramere. Bisikletin sıradan hallerini plastik bir dile tercüme ederek daha estetik bir gramere dönüştürüyor.”

KENTTE NE VAR?

Funda İyce Tuncel-4 Aralık’ta açılacak (Canvas Art Gallery/Çankaya) BRHD 50. yıl büyük sergisi-4 Aralık’ta açılacak (ÇSM/Çankaya), Mustafa Ayaz-31 Aralık’a kadar (Mustafa Ayaz Müzesi/Balgat), Hüseyin Yıldırım-Yarın açılacak (Zülfü Livaneli Kültür Merkezi/Yıldız), Aslı Sinman Kutluay-12 Aralık’a kadar (Platform A/Taurus AVM), Lütfü Günay desen sergisi-5 Aralık’a kadar (Sevgi Sanat/ Hilal Mahallesi), Artspace Germany-15 Aralık’a kadar (ÇSM/Çankaya), Nermin Alpar-20 Aralık’a kadar (MK Art/Yıldız), (Zuhal Baysar-3 Ocak 2021’e kadar(CerModern/Sıhhiye), Ahmet Yeşil, Çağlar Uzun, Kim Yong Moon (seramik)-2 Aralık’a kadar (Galeri Soyut/ Yıldız), Damla Can Koç-3 Aralık’a kadar (Fırça Sanat/Hilal Mahallesi.)