PaylaÅŸ
Şu dünyada yalnız tek bir kul yok. En yalnız kalmak istediğimiz anda bile bağlıyız başkalarına.
Sadece yüzeyde kopuğuz birbirimizden. Orada tecrübelerden yapılmış bir zırh var.
Farklı zihniyetlerden, hayatın entelektüel yorumlarından yapılmış yüzeysel bir kabuk.
Ama galiba derinimizde, bunlarla hiç ilgisi olmayan canlılar yaşıyor. Mikroskobik ve zeki varlıklar.
Onları yok edemiyoruz. Hiçbir ideoloji ya da siyasi çekişme buna yetmiyor.
Bu da yetmiyormuş gibi, bizi birbirimize bağlıyorlar.
KurmuÅŸlar bir internet, bizden habersiz haberleÅŸiyorlar.
Biz zırhlarımız yüzünden kopsak da, derindeki o varlıklar arasındaki bağlantı kesintisiz sürüyor.
Belki de gezegenin asıl sahibi onlar. Organizmamızı yurt olarak kullanıyorlar.Â
Biz ırk, din ya da para yüzünden birbirimize girsek de hiç umursamadan, sakin sakin devam ediyorlar haberleşmeye.
Bu yüzdendir ki, küçücük bir şarkı aniden herkesin gönlünü fethediyor bazen.
Bazen bir kitap çıkıp nasıl olduğunu anlamadan herkese sesini duyuruyor.
Ya da mütevazı bir film giriyor vizyona ve sessiz sedasız başımızın tacı oluyor.
Bunlar oluyor çünkü doğrudan içimizdeki o barışçıl varlıklara temas ediyorlar.
Çünkü zaten o varlıklarla temas halindeki insanlar tarafından yapılmış oluyorlar.
Haliyle, yüzeydeki zırhları delip derinlerimize ulaşıveriyorlar. Zahmetsizce ve kendiliğinden.
Sonuçta o şarkıyı dinleyen, o kitabı okuyan, o filmi seyreden insanlar arasında bir gönül dayanışması doğuyor.
Irkımız, dinimiz ya da ideolojimiz ne olursa olsun birbirimize bağlıyor bizi. Anlıyoruz ki, şu dünyada yalnızlık imkânsızdır.
Er geç bir şarkı çalar yine, bir kitap çıkar, bir film gelir ve kalbimiz tüm insanların kalplerine tık diye bağlanır.
İstesek bile yalnız kalamayız. Bu bağlantıdan kaçış yoktur. Kaçmaya çalıştıkça daha da bağlanmak vardır.
Galiba en doğrusu, insanı insana bağlayan o mikroskobik varlıkları kabullenmek.
Biz istediğimiz kadar düşmanlık icat edelim; Onlar içimizde barış içinde, aralarında haberleşerek yaşamaya devam edecek.
Bizi birbirimize baÄŸlayacak ve yalnız kalmamıza bir an bile izin vermeyecekler.Â
Çünkü bizi, yani yurtlarını çok seviyorlar. Hepimizi yalnızlıktan korumaya kararlılar; haberimiz olmasa da.
tatlı Sözlük
Yalnızlık: En güzel imkânsızlık. Â
PaylaÅŸ