Her eve bir Kopernik

Bizimkiler Güney Afrika belgeseli hazırlamış. Can da sunucu rolünde. Beyaz gömlek, kravat, siyah pantolon...
Büyük bir ciddiyetle Güney Afrika’nın havasından suyundan bahsettiler. Arada da Afrika dansları ve oyunları.
Çetin Altan’ın sözüdür: Çocuğun odasına bir dünya küresi koy. Duvara da Nobel kazanmış insanların listesini as. Ne olduklarını açıklama. Bırak kendi kendine keşfetsin.
Bir çocuğa yapılabilecek en büyük iyilik, dünyanın Türkiye’den ibaret olmadığını anlatmakmış gibi gelir bana. Bu yüzden müsameredeki Güney Afrika belgeselini tuttum. 6 yaşındaki elemanların hepsi dünyanın bir ucunda böyle bir ülkenin varlığından haberdar şimdi.  Aslında aynı ihtiyacı hepimizin hissettiğini düşünmüyor da değilim. Yaşadığımız seçim itiş-kakışı yüzünden hayatın Türkiye’den ibaret olduğunu sanmaya başladık.
Bakıyorum gazetelere, sanki kâinat çevremizde dönüyor. Bir nevi çocukluk hali. Malum, çocuklar her şeyin kendi etraflarında döndüğünü sanır.
İnsanlık da çocukluğundan dünyanın evrenin merkezi olmadığını ispatlayan Kopernik sayesinde çıkmıştır.
Bu yüzden her eve bir Kopernik lazım. Alemin çevremizde dönmediğini hatırlatacak, dünyayı Türkiye gündeminden ibaret sanmaktan bizi kurtaracak bir Kopernik.
Can ve arkadaşları için Kopernik öğretmenleriydi. Gerçekten güzel hazırlanmışlar. Bizimki dans kısmında kaytardı ama sunucu olarak maşallah Uğur Dündar gibiydi. Biz de ellerimizde kameralarımız, yıllar sonra seyredip “şuraya bak, ne küçükmüşüm” diyecekleri kayıtlar yapan hayran ordusu.  Ne de olsa hayatımızın merkezinde onlar var. Yörüngeye öyle bir girmişiz ki, Kopernik olsak nafile.

Newsweek’ten mektup var

Newsweek Türkiye’nin meşhur “geleceğe kalacak 20 yazar” listesi hakkında yazdıklarıma, derginin çalışanlarından Burcu Ayaz blog’unda cevap vermiş.
Özetle bunun süper bir jüri tarafından hazırlanmış hiper bir liste olduğunu, sadece kaliteli yazarları içerdiğini, eğer listede yoksam bunun kendi kazmalığım olduğunu söylüyor.
Ben de diyorum ki, olay birilerinin listesi değil: Newsweek’in global misyonu ve Türkiye şubesinin buna nasıl hizmet ettiği.
Der demez de aniden sıkılıyorum muhabbetten.
Bakıyorum gökyüzüne, iki muhacir kuş. Cemal Süreya’nın dediği gibi: Hayat kısa, kuşlar uçuyor.

İncir  Çekirdeği

Sistem beni kusalı çok oldu: Hâlâ üstümde mide asitleriyle yazıyorum.