Çıksın şu bedelli

Çoğu işini-gücünü kurmuş, çoluk-çocuğa karışmış ama askerliği yapmamış.
Kısmet olmadığından ya da istemediğinden.
Bazıları da tecil için takla atıyor: Fırsat bulan her Türk erkeği doktora ya da yurtdışında çakma şirket sahibi oldu.
Allah korusun, bunlarla muharebeye girecek halimiz yok. Hadi Rasim Ozan sesiyle düşmanı püskürttü, gerisi ne olacak?�
İşte bu yüzden “bedelli askerlik” iyidir. Hem gelecek parayla profesyonel askerlerin durumları iyileştirilir.
Kısaca “uzman” dediğimiz ve askerliği meslek seçmiş gençlerin eksiği-gediği çok. Kendi askerliğimden ve Umur Talu’nun yazdıklarından biliyorum.
Kritik görevler yapıyor ama lojman sahibi bile olamıyorlar. Bedelli paraları onlara lojman olarak geri dönebilir.�
Zaten çözümün zorunlu askerlikte ısrar edip 10 yılda bir bedelli çıkarmak olmadığı ortada. Asıl çözüm, medeni ülkelerdeki gibi “vatani görev” kafasıyla düşünmek.
Yani okumuşu öğretmen, okumamışı okula personel yapmak. Lojman boyamak yerine vatana-millete faydalı olsunlar.
Ordumuz güçlüdür, zaafa uğramaz. Şartlar iyileşirse askerliği meslek seçecek çok vatan evladı çıkar. Bizim gibi lapacılar yerine kaliteli askerler.
Askerlik yapmaktan memnun biri olarak konuşuyorum. Erzurum’da tank komutanıyken çok şey öğrendim. Hâlâ yararlandığım tecrübeler yaşadım.
Ama günümüz dünyası artık başka kafayla düşünmeye çağırıyor. Ha, çim yolacak adam kalmaz derseniz başka. Ama bedelli parasıyla her tabura çim biçme makinesi alınır, orası kesin.

Yekta Kopan güzel yazar

Bizde meslektaşı övmek racona terstir ama ne yapayım, seviyorum Yekta’nın yazdıklarını.
Yeni kitabı “Kediler Güzel Uyanır” bendenize leziz bir akşam yaşattı, söylemeden edemeyeceğim.
Kitapta sadelikle derinlik, edebiyat sevgisiyle tevazu arasında dans eden pek çok güzel öykü var.
Yekta’yı seviyorum çünkü onun edebiyatı sevdiğini hissediyorum okurken.
“Edebiyatı sevmeyen yazar mı olur?” demeyin, oluyor. Zaten o yüzden sevemiyor yazarlar birbirlerini.

tatlı  Sözlük

Vahide Gördüm: Her haliyle güzel kadın.