Barış falan istemiyoruz

Neyi bu kadar yıl yapsanız bağımlılığa dönüşür. En kötü şey bile hayatınızda 30 yıl kaldıktan sonra çıksa boşluk yaratır.
O boşluğa bakınca kapıldığınız baş dönmesinden korkarsınız. Bırakmaktan vazgeçersiniz.
Kokaini niye bırakmadığını soranlara “O kadar uzun zamandır kullanıyorum ki kokain çekmeyen halimi hatırlamıyorum” diyen bir cazcı vardı: “Kokainsiz nasıl yaşanır, hiçbir fikrim yok.”
Biz de aynı durumdayız. O kadar uzun süredir savaşıyoruz ki, savaşmadan nasıl yaşanır, fikrimiz yok.
Adrenalinden vazgeçmek de zor geliyor. Ne de olsa savaş insanoğlunun en eski sporu. Erkeklik şovu.
İnsanlık hâlâ sağda solda savaştığına göre, Türkler ve Kürtler olarak bizim de aynı arzuyla yaşamamız herhalde doğal.
Barışı kim istiyor ki biz isteyelim?
Ayrıca, uzun süren her toplumsal durum kurumsallaşıp kendi ekonomisini yaratır. Savaşın da var ekonomisi. Silahıyla, narkotiğiyle, kaçakçılığıyla...
Bu tezgâhtan 30 yıldır ekmek yiyen adama “hadi birader, kapatıyoruz” demek de kolay iş değil. Yani demek kolay da kapatmak değil.
Buna bir de evladını kaybetmiş ananın, askerini kaybetmiş komutanın, arkadaşını kaybetmiş yiğidin duygularını ekleyin...
İşte o zaman acı gerçeği karşımızda görürüz. Acı gerçek, Türklerin de Kürtlerin de aslında barış falan istemediğidir. Herkesin durumdan bir şekilde memnun olduğudur.
Barıştan bahsedenlerin önce iki dakika delikanlı olup bu gerçekle yüzleşmesi lazım. Yani içlerinde hâlâ süren savaşma arzusuyla.�
Bir uyuşturucu bağımlısının tedavi olmak için önce durumunu kabul etmesi gibi, bizim de aslında savaş bağımlısı olduğumuzu kabul etmemiz şart.
Ancak ondan sonra geçebiliriz esas tedaviye. Tabii gerçekten tedavi olmak istiyorsak eğer.

Cüneyt Özdemir korkuttu

Cüneyt Özdemir, kendisinin AKP’yi desteklediğini söylediğim yazıyı şu şekilde cevaplamış: Panpiş!
Herhalde Radikal yazarı olmadığım için, ne demek istediğini anlayamadım.
Meraklısı bakıp açıklarsa çok makbule geçer. Ama konu ne kadar önemli olursa olsun, yaz sıcağında polemiğe girmekle hata ettiğimizi anladım.
Haliyle, sürdürmeyi hayırlı bulmuyorum.
Sevgili Cüneyt daha ikinci turda panpişe bağladığına göre devamı çok daha vahim gelebilir.
İnşallah iyidir kendisi. Başına güneş falan geçmemiştir.

İncir  Çekirdeği

Hayat: Aynur şarkısı gibi kırılgan ve güçlü şey.