Psikopatları statlardan defetmek zorundayız

O zamanlar adı önce Mithatpaşa’ydı, daha sonra Dolmabahçe oldu.

Şimdiki Kapalı Tribün’de o yıllarda yerler numaralı değildi.

Erken gelen istediği yere otururdu.

Karşı taraftaki Numaralı Tribün’de ise her yer numaralıydı ve herkes yerine oturmak zorundaydı.

Kale arkalarındaki Açık Tribünler’de ise maç genellikle ayakta izlenirdi.

Çünkü koltuk yoktu, her taraf taştı.

Kapalı ve Numaralı’ya paramız yetmediği için biz Açık Tribün’e giderdik.

O zamanlar izleyiciler Kapalı dışında tüm statta karışık oturur ve maçları yan yana izlerdi.

Kapalı’da ise durum bugün inanamayacağınız bir düzende izlenirdi.

Kapalı Tribün’ün sağ tarafında Beşiktaşlılar, orta kısımda Fenerbahçeliler, sol tarafta da Galatasaraylılar otururdu.

Derbilerde de bu yerler değişmezdi.

Yani derbileri taraftarlar birbirlerinin gözlerini oyarak değil, yan yana oturup izlerlerdi.

Aralarda polis molis de olmazdı.

Şimdiki derbilerde böyle bir tabloyu hayal etmek bile olanaksız.

Bırakın aynı tribünü, taraftarlara aynı statta maç seyrettiremiyoruz.

* * *

Neden böyle oldu? Neden bu hale geldik?

Anadolu’nun hoşgörü kültürü, bilgeliği neden ruhlarımızı terk edip gitti?

Birbirimize karşı nasıl bu kadar kıyıcı olduk?

Yalnız statlarda değil, hemen her yerde Yunus Emre’lerin, Mevláná’ların, Hacı Bayram Veli’lerin torunları en ufak bir olayda birbirlerinin gırtlağına sarılıyorlar, birbirlerinin gözlerini oyuyorlar.

Nasıl bu kadar düşman kamplara bölündük?

Bunu başaranları lanetlemek hepimizin başlıca görevi olmalı.

Cumartesi akşamı Ali Sami Yen bir stat değil, Roma İmparatorluğu’nun bir arenasıydı sanki.

Tribünlerdeki psikopatların vahşi saldırılarının ölümlere yol açmaması büyük bir şanstı.

İnsanlar deli gibi ellerine her geçeni sahaya attı.

Koltukları kırarak birer kılıç haline getirdikleri plastik parçaları futbolculara fırlattılar.

Bununla da hızlarını alamayıp bütün tuvaletleri paramparça ettiler.

Vandalizmin her türlü örneğini bu psikopatlar ellerini kollarını sallayarak sergilediler.

* * *

Bu vahşet, bu ürküntü verici ilkel davranışlar sadece Galatasaray’ın sırtına yüklenerek geçiştirilecek kadar basit bir olay değil.

Bu kolaycılık olur ve bizi gelecekte meydana geleceği kesin olan daha korkunç ve acı olayları yaşamaktan kurtaramaz.

Çok ciddi önlemler almak gerekir.

Herkes ama herkes aklını başına toplamalı.

Ülkeyi yönetenler, kulüplerin sorumluları, polis, seyirciler ve medya.

Bu psikopatları statlardan defetmek zorundayız.

Toplum olarak bunu başaramazsak onlar bizi defederler.

İşte o zaman Türkiye’de futbol da sona erer.