Aynı trajediyi oynuyoruz

İşte kömür madeni kazalarında tarihin en büyük felaketini yaşıyoruz.

Acılarımız bitecek gibi değil.

Yüzlerce insanımızı yitirdik.

Her felakette olduğu gibi aynık trajediyi oynayacağız.

Yine ağıtlar yakacağız...

Yine milli yaslar ilan edeceğiz...

Yine sorumlulardan hesap sorcağımıza dair yeminler edeceğiz, antlar içeceğiz.

Yine politikacılarımız aynı nutukları atacaklar. Arkasından yine vaatler gelecek.

Sonuç...

Hiçbir şey değişmeyecek.

Üç beş gün sonra yaşadığımız acıları unutacağız.

Ve hiçbir önlem almadan günleri geçireceğiz.

Yeni bir felaket gelince yeniden aynı tiyatroyu oynayacağız.

Bu laçkalık, bu bellek tembelliği, bu unutuverme özürü genlerimizde var.

***

Dünyada kömür madeni felaketlerinde bir numarayız.

Ölüm oranı en yüksek ülkeyiz.

Bizi Çin ve Kore izliyor. Ama onlar bile ölüm oranlarını yıldan yıla düşürecek önlemler alırken biz ölümlerin yükselmesini engeleyemiyoruz. Çünkü bu işi ciddiye almıyoruz.

O zaman geriye bir tek çare kalıyor.

Kapatalım bu yeraltı madenlerini. Gerekli olan kömürü ithal edelim.

Hem faciaları önlemiş oluruz, hem de daha az zarar ederiz.

Çünkü madenlerde modern yöntemleri seri olarak devreye sokamıyoruz. Bu nedenle verimi arttırak ve kazaları azaltarak maliyetleri düşürmeyi beceremiyoruz.

Maliyetleri, insanları ucuz çalıştırarak, işçi haklarına aldırmayarak, insan yaşamını hiçe sayarak düşürme yolunu seçiyoruz.

Kapatalım bu madenleri boşu boşuna insanlarımızı ölüme mahkum etmeyelim.

Yıllardan beri aynı trajedileri oynamaktan bıktık usandık.