İş, “Bir tavuk fotoğrafı nasıl cinsel çağrışımlar yaratabilir ki?” iddiası kadar basit değil
Hikâyeyi çoğunuz biliyor. Hürriyet Pazar Gazetesi’nin yemek yazarı Civan Er, 20 Kasım’da köşesinde bir tavuk fotoğrafı yayınlıyor. Hürriyet okuru Oya Argun Özel de fotoğrafı müstehcen bulduğunu belirten bir mektup yazıp Okur Temsilcisi Faruk Bildirici’ye yolluyor. Fotoğraf için ilgili herkesi kınamış. Fotoğrafı kullanmanın da sağlıklı bir zihnin eseri olmadığını savunmuş. Bildirici ertesi gün Özel’in mektubunu yayınlıyor... O da, “Bir tavuk fotoğrafının, hatta pişirilip tabağa yerleştirilmiş bir tavuk fotoğrafının müstehcen(!) olabileceği hiç aklıma gelmezdi” diyor. Anlatacağım olay Amerika’da iki ay önce yaşandı. Evet Civan Er’in kullandığı fotoğrafın müstehcen olduğunu söylemek zor. Ama iş, Bildirici’nin Özel’i eleştirirken söylediği... “Hem zaten bir tavuk fotoğrafı nasıl cinsel çağrışımlar yaratabilir ki?” iddiası kadar da basit değil. Fotoğrafı basan New York Times (NYT). Bir tavuğu almışlar... Tiziano’nun nü Venus tabloları gibi boylu boyunca uzandırıp ‘şuh’ bir pozunu çekmişler. Konunun önemi yok. Tavuğun derisiyle ilgili bir yemek yazısı. Ama fotoğrafa bakınca siz de göreceksiniz. O kadar ileri gitmişler ki... Hayvan hakları savunucuları ayaklandı önce. PETA hemen kınadı. Kurucusu Ingrid Newkirk, “Bu sadece hayvan haklarına saygı gösterenler için değil herkes için inciticidir” dedi. Sonra işi fetiş sanata... Hatta Newkirk gibi nekrofiliye (ölüsevicilik) vardıranlar bile oldu. Bazılarıysa “PETA, NYT’a teşekkür etmeli. Bu fotoğrafı gördükten sonra bir daha hiç tavuk yemeyeceğim” dedi. Benim aklıma gelmezdi. Psikolojide ‘normallik önyargısı’ denir. ıhtimal vermeyip devam edersin. Ya ondan. Ya da hayvan hakları konusunda belki yeterince duyarlı değilimdir!.. Ama eğer birileri rahatsız oluyorsa... Ve NYT örneğindeki kadar uç olmayan bir fotoğraf olsa bile... Ölü bir havyanın gövdesinin bu şekilde sergilenmesine karşı çıkıyorsa... ‘Zevksiz’ ve ‘tiksindirici’ diyorsa... Bu da bir hassasiyet şeklidir!.. şaşırmak hayatın en eğlenceli kısımlarından. Her gün okuduklarımdan, gördüklerimden şaşırmasam zaten anlatacak hikâyem olmaz. Ama, “Nasıl böyle bir şey yapabilirler” diyen huysuz, bilmiş bir şaşırma değil bahsettiğim. “Demek böyle şeyler de oluyor” diyen habersiz bir şaşırma. O yüzden NYT tartışmasını da anlatıp Oya Argun Özel’e teşekkür etmek istedim. Bana bu hassasiyeti hatırlattı. Sizin haberiniz var mıydı?..