Öykü ve Berk sahneye çok yakışıyor

İlk bakışta, bir grup pırıltılı ve müzik bilen gencin, bir türküyü flamenko yorumuyla söylüyor oluşu, acaba işi dalgaya mı alıyorlar diye düşündürdü. Ama sonra ortada ne kadar iyi bir müzisyenlik olduğunu görünce, sustum. Özellikle yorumunu yaptıkları türe ne kadar hakim olduklarını ve Öykü’nün enerjisini, vokalistliğini net olarak idrak ettim.
Öykü ve Berk olarak albüm çıkartıyor olduklarını duyduğumda ise, hiç yalan söylemeyeyim, çok umutlu değildim. Onlardan değil, albümün satacağından... Orada beni mahcup ettiler. Rekorlar falan kırmadılar ama yapımcılarının da başı öne eğilmedi. Zaten elektrikleri, kendilerine güvenleri ve yetenekleri ile hemen fark edildiler. Rüzgarı arkaya alınca da işler büyüdü.
İkinci albümleri “İki Arada”, ilkine göre daha olgun ve gitmek istedikleri yönün işaretlerini daha net veren bir çalışma. “Seni Ben Unutmak İstemedim ki”, “Ah Yalan Dünya”, “Geceler Düşman”, “Yaktın Yandırdın Beni”, “İlvanlım ve Bedirik” gibi doğru parça seçimlerinin yanı sıra, özellikle Berk’in yazdığı şarkıların da işin gideceği yerle ilgili tüyo verdiği söylenebilir.
Aradaki kültürel kod ortaklıkları nedeniyle hem flamenko’nun anavatanında hem de dinlenildiği ülkelerde de ilgi çekeceğine inanıyorum. Onlara da en az bize geldiği kadar yeni ve çekici gelecektir. Kulağıma geldiğine göre şimdiden ilgi görmeye başlamış Öykü - Berk, o coğrafyalarda da. Albümde bir de İspanyolca eser olması bu hedefin göstergesi. Ama ben İspanyolca söylemeseler de oralarda sevileceklerine inanıyorum.
Öykü ve Berk, hem işin felsefesi ve tarihini biliyorlar hem de müzisyen olarak alanlarına son derece hakimler. İçtenlikleri ve duruşlarıyla da sahneye çok yakıştıkları, pozitif bir elektrik yaydıkları gerçek. Daha da büyük işler yapacaklarına inanıyorum. Ve Berk’in vokalini de en az Öykü kadar beğeniyorum. Öykü’nün eline birçok kadın vokalin su dökemeyeceğini bilmem söylememe gerek var mı.