Linç kurbanı oldu

Pop yıldızı Sia, yükselen satış grafiği, liste başarıları, ödülleri, sanatsal kaygıları bir yana, neresinden bakarsanız bakın iyi bir müzisyen. Kariyerinin tüm dönemlerinde kolayca fark edebildiğimiz bir kendine haslığa sahip. Bu nedenle eleştirirken bağlamı unutmamalı; bütünün içindeki yeri ve Sia’nın niyetini hesaba katmalıyız.

Sia, ilk kez bir film yazıp yönetmenliğini yaptı. ‘MUSIC’, çok inandığı bir film oldu. Hatta Altın Küre’de, başrolündeki Kate Hudson’a ‘Bir Müzikal veya Komedide En İyi Kadın Oyuncu’, filme de ‘En İyi Film’ adaylığını getirdi. “Cesur bir Sia projesiydi ve otoritelerden tam not aldı” şeklinde bağlamak isterdim konuyu. Ancak ne yazık ki filmin senaryosuna dair tartışmalar, sosyal medya linçleri, ağır sinema eleştirileri Sia Furler’ın yakasını bırakmadı. Sebebi, ‘Music’te ‘otizm’ üzerinden anlattığı hikâyeydi. Özetle bağımlılıktan kurtulmuş eski bir uyuşturucu satıcısı, otizmli bir kızın bakımını üstleniyor ve bir mücadeleye girişiyor. Ancak otizm çevreleri Sia’nın yaklaşımını problemli bularak isyan etti.

Twitter hesabını kapattı

Sia bir sosyal medya lincine maruz kaldı. Hatta sonunda “Kabul ediyorum, yanlış insanların hikâyelerini dinledim; daha derinlemesine araştırmalıydım ve tüm sorumluluğu üstleniyorum” diyerek Twitter hesabını kapattı üstelik.

Soundtrack albümün en büyük dezavantajı filme düşen gölge. Ama bir müzik albümü olarak baktığımda idare ettiğini söyleyebilirim. Bir film müziği seçkisini bağlamından koparıp nasıl sevebileceğimiz ayrı bir tartışma konusu da olsa, ‘Music’ bir albüm olarak Sia’nın geçtiği tüm müzikal evrelerden izler taşıyan konsept bir yapıt ve yerden yere vurulacak bir iş değil. Hatta içinde kimi parlak müzik fikirleri taşıyor da diyebiliriz. Ama vasatın az üstünde konumlanıyor.

Sadece, filmden ilham almış sekiz şarkıyı dinlemek size bir şey ifade eder mi bilmiyorum ancak David Guetta’lı ‘Floating Through Space’ ile başlayabilirsiniz. Filmi dijital ortamda izleyebilmek için siamusic.net adresindeki Türkiye bölümünü takipte olun.

HER YER EV, HER YER MÜZİK!

Yeni dalga müzisyenlerin ayırt edici özelliklerinden biri de ‘akış’a güvenmeleri. Akıllarına eseni yapıyor ya da plan, program bilmiyorlar demeye getirmiyorum lafı. Bilakis, sanatsal yaratıcılığa yer açacak fırsatları iyi değerlendiriyorlar; kafaları da tamamen bu şekilde çalışıyor.

Dijital dinleme platformlarındaki başarılarının üniversiteli bir hayran kitlesi yaratıp kalabalık konserlere, oradan turnelere zemin hazırlaması, bu dominonun tersten de çalışıp konserden dijital dinlemeye dönüşmesi çift yönlü yeni bir yol. Ayrıca bağımsız ruhun korunması, videolarda basit ama cinlik barındıran görsel fikirlerin tercih edilmesi, yeni dalga müzisyenlerin sihrini kısmen açıklıyor. Ancak esas sır, bu kolektif ruhun sahiciliği; birlikte yükselmenin her birine faydalı olacağına dair önsezileri, gelenekselin tuzağına düşmeyişleri...

Yeni nesil müzisyenlerden Sedef Sebüktekin, Birkan Nasuhoğlu, Canozan ve Nova Norda daha önce ortak projelere imza attılar. Bazen kayıtlarda, bazen sahnelerde birlikte oldular. Buradan iyi dostluklar çıktı. Akıllarında kolektif bir sahne projesi vardı. Adına ‘Evde’ dediler. Dört müzisyen sahnede buluşacaktı ama salgın nedeniyle olmadı. Onlar da karantinayı engel değil fırsat olarak görüp projelerini daha ileri götürdüler. Sapanca’da sessiz bir evde dört müzisyen, birlikte 21 gün yaşadılar. Güldüler, eğlendiler, düşündüler, konuştular, şarkılar yazıp söylediler. Ve sonunda 8 şarkılık ‘Evde’ albümü ortaya çıktı. İlk videosu ‘Bir Yol Buldum (Nova Norda)’a çekilmişti; sıradaki video ‘Zehir (Sedef Sebüktekin)’ ve 3 Mart’ta yayımlanacak.

Albümün hem gidiş yolu hem de sonucu doğru. Yeni nesil müzisyen için kolektif çabanın, müzikal yaratıcılığın ve özgürlüğün olduğu her yer ev artık.