Türkiye’de köpeklerin yaşadığı zorluklar

Ancak günümüzde şehirleşmeyle beraber hayvanlardan ve onları tanıyıp anlamaya çalışmaktan oldukça uzaklaştık. Buna bağlı olarak genel anlamda hayvanları, onların yaşam hakkını ihmal ve göz ardı eder hale geldik... Hızla gelişen bir toplum olarak farkındalığı, egomuzun kurbanı olarak sadece kendimiz için kurguladık. Oysa bu coğrafyayı sahipli ya da sahipsiz evcil ya da vahşi hayvanlarla paylaşıyoruz...
Peki Türkiye’de tüm bu hayvanların içerisinde bize en yakın ve en evcil olan köpek dostlarımızın ne tür zorluklar yaşadığına bir göz atalım:



YASAYA RAĞMEN ÖNEMSENMİYORLAR

* Özellikle sokaklarda yaşamak zorunda olan köpeklerin mevcut yasaya rağmen itilip kakılmaları önemsenmeyip göz ardı edilmeleri problem olarak görülüp, çözüm ortadayken hiçbir zaman çaba gösterilmemesi.
*Bir köpeğin sorumluluğunu alacak yetkinlik ile bilince sahip olmayan insanların kolaylıkla köpek edinebiliyor olmaları ve bunun bedelini sahiplendikleri köpeklerin ödüyor olması.
*Kanun koyucuların onların yaşam haklarını koruma ve kollamada özensiz ile yetersiz davranmaları.

SANATÇILARIN OLUMSUZ PAYLAŞIMLARI

*Toplum içerisinde kitlelere yön veren ve rol model alınan sanatçı, iş insanı ile siyasetçilerin, hayvan sevgisi ve bilinci konularında yeterli desteği vermemeleri, hatta bazen olumsuz yönde yaptıkları paylaşımların sonuçlarının nerelere varabileceğini düşünmemeleri.
*Bilinçsiz köpek sahiplerinin onun gözünün içine bakan dostunun ihtiyaçlarına karşılık gelmemeleri, yetersiz gezdirilmeleri, uzun yalnızlıklara mahkûm edilmeleri, kötü beslenmeleri, en çok ihtiyaç duydukları sevgiden mahrum bırakılmaları.



KÖPEK PARKLARININ YETERSİZLİĞİ

*Onların ve toplumun sağlıklı kalabilmeleri için çalışan, çaba gösteren veteriner hekimlerin hakkettikleri saygıyı çoğunlukla kazanamamaları. Çalışma şartlarının ağırlığına bağlı olarak yine ceremesini köpeklerin çekmesi.
*Şehir hayatında bizlerle yan yana yaşayan köpeklerimizin özgürce koşup oynayabileceği köpek parklarının yok denecek kadar az olması ya da var olanların yetersizliği.

ZULMEDENLERİN CEZALANDIRILMAMASI

*Onların refahı için hayatlarını adayan sivil toplum örgütlerinin yeterli seviyede desteklenmemesi hatta ötekileştirilmesi.
*Okullarda özellikle ilk öğretimde hayvan sevgisi ve hayvan hakları konularında ülkenin geleceği olan çocukların bilinçlendirilmesinin net bir müfredatla çerçevelendirilmemesi.
*Hayvanlara zulmeden ve suistimale uğratan suçluların hakkettikleri cezalara çarptırılmaması.
***
Tüm bu yazdıklarıma eklenebilecek maalesef çok daha fazla şey var. Onları seven, haklarını koruyan ve destek olanları tenzih etsek de mevcut durumda Türkiye’de köpek olmak, iyimser ve umutlu olmaktan çok uzak...