Konser veren ve izleyenlere naçizane uyarılar

Haşa, bu konuda uzman değilim ama naçizane birkaç uyarıda bulunabilirim
değil mi?
İlk adımdan başlayalım.
Seyircilerin ellerinde sürekli telefon... Konserleri izlemek yerine kesintisiz canlı yayın yapacaklarsa, neden o konsere gidiyorlar anlamak mümkün değil. Evden, oturduğum yerden bu ‘canlı’ yayınlar yüzünden bütün Harbiye konserlerini izledim yahu!
Sanki konsere gitmek, sevdiğin ismi dinlemek, onunla bağ kurmak, o anı yaşamak değil de Instagram demek, safi sosyal medyacılık demek, hatta bol “like” demek.
Kulübe gidilince yapılıyor ister istemez Snapchat’çilik, InstaStory’cilik tabii, biraz da ortam bunu gerektiriyor.
Ama konserlere tabletle gidip fotoğraf çekmeyi, konseri izlemek yerine kaydetmeyi (işinizin bir parçası değilse) anlayamıyorum.
“Sen de yapıyorsun” diyeceksiniz. Yaptım, hatta en âlâsını ben yaptım.
Bir gün Göksel konserinden bir şarkıyı canlı yayınlama gafletine düştüm, o esnada bir takipçiden şöyle bir mesaj aldım: “Lütfen yayını kesme, hesabına para yatıralım!”
Seyirci parayla bu hizmeti alıyorken tamamını bedava yayınlamak da neyin nesi o zaman? O an akıllandım ben.
Sahnede çok önemli bir şey olmuyorsa, çok sevdiğim bir şarkı çalmıyorsa, anı yaşamaya karar verdim.
Önerimdir...
En azından müzisyenle, şarkıcıyla göz göze gelme imkânınız doğuyor.
Telefonlarıyla hatta selfie çubuklarıyla gelenleri geçtim, bilet alıp sanatçıya hükmedeceğini düşünenler var. O sevginin coşkusuyla şarkı adı bağıranlar ve asla susmak bilmeyenler...
Bir de bazı fan kulüplerinin abarttığı pankartlar var...
Coşkunuza engel olmak istemem ama arkadaki adam o coşkudan sahneyi dahi göremiyor! Aklınızda bulunsun...
Seyirci hâlâ konser konusunda amatör. Nasıl olmasın... Sosyallik algımıza “konsere gidilir, izlenir” diye bir şey kodlanmamış ki...
Onun yerine “açık havada, büyük mekanlarda konsere gideriz” var.
Harbiye’de çıkan bir grubun Garajistanbul’da, Jolly Joker’de verdiği konserler rezalet mi ki onlara gidilmiyor, bunu da anlamak mümkün değil.
Tamam, bistrolarda (Sahne önünde masa yerleşimi vardır. Önler rahat, arkalarsa sıkış tepiş insan dolu olur) yapılanlar konserden çok program oluyor, keyifsizleşiyor izlemek, katılıyorum. Ama destekse, sevdiğiniz isimlerin nispeten küçük mekanlarda verdiği konserlere gitmek de, büyük konserlere gittiğinizde yaptığınız gibi bileti çekip koymak da bir destektir.
Bir de konser vermek var.
Şimdi sanıldığı gibi basın Tarkan, Sezen Aksu gibi büyük isimleri kayırmıyor.
Ama kayırmak istiyor. Nedenlerinden biri de işlerini büyük bir saygıyla yapmaları.
Örneğin Kuşadası Gençlik Festivali’nde Selda Bağcan ve Hayko Cepkin’i gündüz sıcağında soundcheck alırken görünce yaşadığım şaşkınlığı ve gururu hatırlıyorum.
Bu seyirciye verilen önemin bir göstergesi.
Açıkçası kendi etkinliğine gereken özeni göstermeyen kişi ya da grupların konserleri de bir yavan oluyor. Bunda ne teknik ekibi suçlayabilirler, ne mekanın akustiğini ne de seyircilerin neredeyse ağızlarına soktukları cep telefonlarını...
Durum böyle olunca da seyircinin sahneye bakmaktan sıkılıp kafasını telefondan kaldırmaması anlaşılır hale geliyor.

Merhaba Pyramidos

Japon ve Kore kültürüne merakımı bilen bilir. Yarın öbür gün K-Pop yazısı da olabilir bu köşede, şimdiden uyarıyorum.
Buna rağmen nasıl olmuş da Japon grup Pyramidos’u kaçırmışım bilmem!
Solist, gitarist ve bağlama çalan Rodehihi’nin yanı sıra klarnette Yoitch, bas gitarda Kattsu, davulda Tomosuke’nin yer aldığı grup Balkan müziği sevdalısı.
2014’te İzmir-Güzelyalı’da konser vermişler de ruhumuz bile duymamış. Balkan müziklerini Japonca sözlerle çalan grup son olarak 2 Ağustos’ta Şişeler adlı bir şarkıyı YouTube hesabından yayınlayınca radarıma takıldı.
Japoncasından anlamak ne mümkün ama Şişeler, Lingo Lingo Şişeler’in cover’ı. Çıkan işe saygı duymamak elde değil.
Türkçe söyledikleri Mastika’nın klibinde ekip İstanbul’da turist oldukları görüntüleri de kullanmış ki epey otantik bir iş ortaya çıkmış.
Grubun Japonca Barış Manço cover’ları ‘Lambaya Püf De’ şarkısı anadili Türkçe olmayan bir ekip için gayet iyi.
Selda Bağcan ile açılan yol malum... Yurtdışındaki gruplar bayıldı bu saykodelik Anadolu rock kafasına. 2012’den bu yana bu yola baş koyan Pyramidos bu aralar aynı rüzgarla Türkiye’ye yeniden gelirse şaşırmayın.

Mutlu bir festivalin ardından

Nilüfer Müzik Festivali geçen hafta yapıldı. Rock’n Coke ayarında dünya çapında bir festivalimiz yok deyip duruyorduk, organizasyon ekibinin ellerine sağlık, Bursa’da çatır çatır müzik festivali yaptı.
Dünyaca ünlü isimler de, yurdum müzisyeni de üç sahnede konserlerini verdi. Gördüğüm o ki (genelde) konser verenler de izleyen de pek memnun ayrıldı.
Festival rüştünü ispatladığına göre rahatlıkla seneye çadırınızı kapıp gidebilirsiniz.
Azıcık reklamla etkinliğin ününün sınırları aşması muhtemel.

O klip

Mabel Matiz, geçen hafta dördüncü albümü Maya’nın müzikalite olarak habercisi olan Ya Bu İşler Ne adlı single’ını yayınladı. Bu hafta klip sosyal medyada o kadar konuşuldu ki...
Marjinal diyen de oldu, yeni bir çağ açtı diyen de. Son yılların en üretici isimlerinden biri olan Mabel’in yönetmenliğini Anıl Can ile üstlendiği klip renkleriyle iç açtı, iyi de dans ettirdi açıkçası.
 Hem yeni şarkı hem remiks

Ars Longa cephesinden haber var. Şarkı dilini çok sevdiğim grup, yeni single’ını eylül ayında Sony Music Türkiye’den çıkarıyor. Söz ve müziği solist Ali Sinan Çulhaoğlu’na ait Yüreğim İmparator şarkısına bir de Umut Gökçen’in remiks versiyonu eklenecek.
Ekip daha sonra ikinci albümün kayıtlarına girecek. Ekim ayında bu iki şarkının plağı da yayınlanacak. Heyecanla bekliyorum.

Bu hafta ne var?

◊ Psychemagik, Ewan Pearson, Kaan Düzarat ve Tufan Demir, 19 Ağustos’ta Red Bull Music Academy Sunset’te olacak.
◊ Burgazada Peyote Cennet Bahçesi’ndeki gün batımı etkinliği saat 18.00’de başlayacak ve gece yarısına kadar sürecek.
◊ #HashtagFestivali,
19–20 Ağustos tarihlerinde
Tuzla Marina Arena’da gerçekleşecek. 
MFÖ, Adamlar, Can Bonomo, Gaye Su Akyol, Doğukan Manço ve Zımba etkinlikte yer alacak isimlerden.

Neler dinleyelim?

◊ Ars Longa - Gerçek Aşk Bekler
◊ Daughter - Burn It Down
◊ Nihil Piraye - Çok Acayip
◊ Luca Debonaire -
Back To You
◊ Yija - Ligt as a
Stone