Biraz da Zeytinli’yi konuşalım

YANLIŞ SAAT  KURBANLARI

* Geçtiğimiz yıllara göre katılım biraz düşüktü, keşif peşinde olan seyirci sayısı da öyle. Gündüz saatlerindeki cehennem sıcağı, insanların denizden çıkıp sahne önüne gelmesine mani oldu.

Hem tatil, hem festival bir arada olunca 14.00-18.00 arasında sahneye çıkan birçok isim seyirci tarafından ıskalandı. 

* Gelelim performanslara... Hepsini tek tek yazmak istedim önce. Kaçırdığım performans sayısı 20 falan olduğu için kimseye de haksızlık etmek istemedim. Bulutsuzluk Özlemi, Moğollar, MFÖ, Bülent Ortaçgil, Selda Bağcan, Zuhal Olcay, Mehmet Güreli, Hüsnü Arkan, Grup Gündoğarken, Erkan Oğur ve İ. Hakkı Demircioğlu’nu tenzih ederek konuya gireyim. Bu isimler için “her daim muhteşem”den öte diyebileceğim bir lafım yok.

* Festivalde yanlış saat kurbanı olan isimler oldu. Erken saatte sahnesi olan kişiler/gruplar, bir de sahneyi 30 ila 45 dakika kullanabilince bayağı üzüldüm. Festival ekibi olabildiğince fazla isme yer verip onların da duyulmasına ön ayak olmak istedi ama onlar seslerini dilediğince duyurabildi mi, tartışılır.

FESTİVALİN ZENGİNLİĞİ RAP

* Artık kabul edelim, Türkiye’de rap sahnesi diye bir gerçek var. Ceza, Fuat, Ayben, Kamufle, Aga B, Khontkar derken iyice artan rap performansları festivalin zenginliklerinden oldu. Ezbere bilinen şarkılarını seyirciden dinlemek bana bile nasıl keyif verdi, onları düşünemiyorum...

* In Hoodies, The Away Days, Kül, Lara Di Lara, Genç Osman Yavaş, Sattas, Dilhan Şeşen, Dolu Kadehi Ters Tut, Baba Zula, Melike Şahin, Pagos, Yaşlı Amca, Palmiyeler, Hedonutopia, Cihan Mürtezaoğlu, Sedef Sebüktekin ve Jehan Barbur isimlerini aynı festival çatısı altında görmek de çok iyi geldi.

* Murder King, Sails of Serenity, The Madcap ve Black Tooth güneşin altında sahnedeydi. Nedir bu metalcilerin çektiği diyecek oldum, aklıma yine Pentagram öncesinde atılan “popçular dışarı” sloganı geldi.

Bu sene Yüzyüzeyken Konuşuruz sevenler Mabel Matiz yuhaladı bir de mesela. Alışkanlıklarımız var biliyorum ama hepimiz oldukça “popi”yiz, artık bu argümanı bırakırsak çok iyi olur.

SÜRPRİZ İSİM ÇELİK

* Artık Teoman’ın, Şebnem Ferah’ın, Athena’nın ve Duman’ın şarkı listelerine bir bakması gerektiğini düşünüyorum. Sanatlarına tek kelimem yok ama setlist’te ne çalacaklarını sırasıyla ezberledik.

* Son eklenen akustik sahnede ilk gün Çelik çıktı. Sahnesi doluymuş, ben yetişemedim ama videolarını izledim. Bence festivalin sürpriz kozu da kendisi oldu. 

* Bir notum da cover konusunda olacak. Melek Mosso, Can Gox gibi isimlerin cover parçaları evet iyi ve en az orijinalleri kadar meşhur. Ama tüm festivalde üç kez “Yuh” dinledim mesela. 60 dakikalık performansta sevilen binlerce hit şarkındansa cover çalınması bana pek mantıklı gelmiyor açıkçası.

EN BEĞENDİĞİM PERFORMANSLAR

* Festivalin en çok beğendiğim performansları Ceza, Cem Adrian, Adamlar, Nova Norda, Dolu Kadehi Ters Tut, Pera ve Hey!Douglas’ınkiler oldu. Yüzyüzeyken Konuşuruz ve Son Feci Bisiklet, sıklıkla yinelediğim canlı performans problemlerine bu festivalde son verdi. İki grubun da festival sahnesinde devleşmesini gördü bu gözler.

* Festivalin son gününde sahne alan Mor ve Ötesi, Tarkan Gözübüyük ve Metin Türkcan ile Megadeth’in “Symphony of Destruction” şarkısını cover’ladı.

Beğenirsiniz beğenmezsiniz tartışılır ama bunu yapmaları bile güzeldi. Harun Tekin, “Güneye Giderken”i söylemeden hemen önce de şarkıyı ilk seslendiren Nejat Yavaşoğulları’nı sahneye davet etti, bu da festivale dair tatlı bir detaydı.

* Tam bir festival insanı olan Şebnem Ferah’ın çalmadığı gecelerde de sahne yanında oluşu, dostlarıyla zaman geçirip hatta sahneye çıkması tatlı anlardı. Hem Athena hem Mor ve Ötesi sahnesindeydi.

* Festivalin kızları çok güzeldi. Ayben, canlı müzikle rap yapmayı tercih etti hem de tamamı kızlardan oluşan ekibiyle. Lara di Lara, Melike Şahin, Nova Norda, Sedef Sebüktekin, Dilhan Şeşen, Ceylan Ertem, Gülçin Ergül, Aslı Gökyokuş, Pamela, Sena Şener, Fatma Turgut, Melek Mosso erkek egemen müzik dünyasında kayırdıklarımdan.

TARİHİN EN ZOR FESTİVALİ

* Nova Norda’nın sahnesini inanılmaz beğendim. Bir albüm şart olmuş. Sonra headliner (son çıkan önemli grup) olarak onun da adını ekleyeceğim, çünkü karanlıkta çıkmak da kesmiyor onu belli.

* Adamlar, Yüzyüzeyken Konuşuruz ve Son Feci Bisiklet gibi grupların artık headliner olup olamayacağını tartışmaya açmak istiyorum.

* Organizasyon kadrosu bu sefer çok cephede direnişteydi. Festivali yapmak için verdikleri savaşı gözlerimle görmesem “ne var canım bunda, klasik prosedür” derdim, öyle değilmiş.

Sanatçıları sahnede, insanları alanda tutmak kolay değildir.

Organizasyonun başındaki isim Umut Kuzey, “Bu yıl bürokratik engellerle uğraşmak ve festival süresince konulan yasaklara birebir ayak uydurarak kanunlar çerçevesinde kimseye rahatsızlık vermeden bu işi tamamlayabilmek önemliydi.

Türk müziği, kamplı festival tarihinin en zor festivalini geride bıraktı” diyerek anlattı yaşadığı durumu. Zaten sahneden birçok sanatçı da bu söyleme destek vererek festival yapabilmenin öneminin altını çizdi.

Birkaç hafta öncesinde “festival tekeli” haberleriyle gündemdeydi Zeytinli Rock Festivali ve Umut Kuzey. Bu tartışmalar geride kalmış gibi görünüyordu festival boyunca.

Sırada Milyon Fest’lerin
devam ayakları var. Her ne kadar “sürekli aynı isimler çıkıyor” diye sızlansam da ülkede festival yapmak, yapılanı izlemek büyük keyif.

Dileğim, her festivalinde bilet kesen ünlü isimlerin artık “buraya özel ne yapabiliriz” demesi.

Not:

Haftaya da Nilüfer Müzik Festivali’nden bildireceğim, beklemede kalın.