Sıra Rus kedilerine geldi... Çıldırmış olmalısınız

Ülkelerin, mega şirketlerin, ekonomik, siyasi yaptırımları bir kenara, son günlerde atılan adımlar işi epeyi sulandırdı. Ve bu noktada bütün dünya, bu konulardaki tepkilerimizi düşününce, devcileyin bir Türkiye’ye dönüştü. Dostoyevski’nin, Çaykovski’nin ‘cancel’lanmasını bile aşan absürd tepki Uluslararası Kedi Federasyonu, FIFe’den geldi. Diyorlar ki: “Rusya’da yetiştirilen hiçbir kedi, Rusya dışındaki hiçbir soy kütüğüne kaydedilemeyecek. Rusya’da yaşayan katılımcıların kedileri, tüm ülkelerdeki FIFe fuarlarından men edilecek.” Hatta 1 Mart 2022 tarihli karar 31 Mayıs’a kadar geçerliymiş de gerekli görülürse uzatılabilecekmiş.

Gerçekten insanın böyle saçmalıkları görünce dili tutuluyor. Kalabalık toplantıların yapıldığı her işkolunda vardır bu: Sadece laf söylemiş olmak için ya da çalışıyor görünmüş olmak için birileri toplantıda herhangi bir veriyle desteklenemeyecek bir saçmalık ortaya atar. Tam böyle bir karar alan FIFe’yi kınasak mı, lanetlesek mi bilemedim. Kediler için çeşitli çalışmalar yapıp fayda oluşturuyor olabilirler ama alanlarının dışına çıkmasalar iyi olur. Irkçılık konusunu kedilerden uzak, hatta tüm canlılardan uzak tutabilirsek hayrımıza olacak.

KALP KIRICI MANZARALAR

RUSYA’nın işgalinden kaçan ya da şehirlerinde kalsa da bombardımandan korunmak için yeraltına inen Ukraynalıların görüntüleri kalbi olan herkesi yaralıyor. Bu manzarada aynı evi paylaştığı insanlarla beraber sığınaklara inip korku yaşamak zorunda kalan kedilerin, köpeklerin, tüm canlıların endişesiyse insanın içine oturuyor. Hürriyet adına Ukrayna’da bombardımanın ortasında görev yapan İdris Emen ve fotomuhabir Murat Şaka’nın aktardıkları epeyi yaralayıcı. Dilerim kısa sürede son bulur.

BİR KÖPEK ANILMAYI HAK ETMİYOR MU

NEW York Times’ın en bilinen bölümlerinden biri ölen kişileri anmak için yazılan “Obituary” adı verilen, “Ardından” diye Türkçeye çevirebileceğimiz yazıların olduğu kısım. Bu bölüm için 14.5 yaşında ölen köpeği Finnegan için bir “Ardından” yazısı kaleme alan Dr. Alexandra Horowitz, “Obituary kısmında sadece insanların hikâyeleri yer alabilir” cevabıyla karşılaşmış.

Yine de köpek davranışı üzerine çalışan Dr. Horowitz’i geri çevirmemişler, söz konusu yazısına Yorum sayfasında yer vermişler. Dr. Horowitz itirazında çok güzel bir argüman sunuyor. Diyor ki: “Ölüm ilanlarını insanlarla sınırlandırmanın açıklaması, ölüm ilanlarının ‘yaşamların özeti’ olduğuysa eğer, kesinlikle tüm canlılar buna hak kazanır: Yaşamı yaratma, yaşama ve ölme konusundaki biyolojik durumu diğer tüm hayvanlarla paylaşıyoruz. Bir hayatla ilgili herhangi bir hikâyenin asıl konusu insanlarsa eğer, kitap ve diğer alanlarda sayısız hayvan yaşamı hikâyesi bu durumu yalanlıyor. Birini bir ölüm ilanı için nitelendiren şey örnek olması veya başarıysa, yeterince iyi gözlemlenen bir türün üyeleri arasında olağanüstü yetenekler ortaya çıkaracağı da açıktır.” Ardından Dr. Horowitz, örnekleri sıralıyor: “Davranışları, ölü akrabalarının yasını tuttuklarını gösteren fillerden, yemek yemektense kapana kısılmış bir sıçan arkadaşını serbest bırakmayı seçen bir laboratuvar faresine, günlük varlığıyla birlikte oldukları insanların hayatlarını yükselten köpeklere kadar örnekler mevcut.”

İtirazını da şöyle sonlandırdı: “Finnegan bir köpek olarak bana dünyanın gözden kaçırdığım zenginliğini gösterdi ve ben değiştim. Hayatta, hayvanlara nadiren, dünyadaki bu yol arkadaşlarının gösterdiği saygının karşılığına yaraşacak şekilde davranılır. Öldüklerinde, bunu yapmak için son bir şansımız var.” Dr. Horowitz’e görkemli yazısı için teşekkürler.

OKUR FOTOSU
EYLÜL VE LOKUM BERABER BÜYÜDÜ

OKURUMUZ Hayal Göl, kızı Eylül ve kedisi Lokum’un farklı zamanlarda çekilmiş iki fotoğrafını paylaşarak birlikte büyüdüklerini anlatmış. Okurumuzu dinleyelim: “Babam 81 yaşında ve uzun yıllardır gazetenizin sadık okuyucusu. Gazetenizi okumadan geçirdiği bir gün yoktur diyebilirim. Kendisi torununun fotoğrafını gazetenizin ilgili sayfasında görmeyi çok arzuluyor, ben de bu sebeple kendisine sürpriz yapmak istiyor ve paylaşmanızı çok rica ediyorum. Babamı da bu vesileyle çok mutlu etmiş olursunuz. Her gün basıldı mı acaba diye sayfayı kontrol edeceğinden eminim.” Okurumuzun tüm ailesine nice mutlu yıllar diliyorum. Sizden de kedinizin, köpeğinizin fotoğrafını bekliyorum.

NOT: Kediniz ya da köpeğinizin fotoğrafını #dunyagüzeli etiketiyle ve Hürriyet’i mention’layarak sosyal medyada paylaşın ya da sdemirel@hurriyet.com.tr adresine mail atın, seçip paylaşalım...