Nerede o eski Dünya Kupaları

İlk izlediğim 1978’in Kempes’i geliyor aklıma.. 4 yıl önce Almanya’ya kaybeden Cruyff’un bir kez daha hüzünlü hali hâlâ anılarımda.. 82’nin Dino Zoff’u, Sokrates’i.. 86’nın Maradona’sı.. 90’ın ağlayan Maradona’sı ve Almanların Matthaus’u.. 94’ün Romario’su.. Fransa 98’in Zinedine Zidane’ı.. 2002’nin Ronaldo’su.. Ve 2006’nın Totti’si..

Ben bu kupada şimdiye kadar böyle hatıralara kazınacak bir yıldız görmedim.. Ancak biri var ki bu yakıştırmaya çok yakın.. Lionel Messi.. Sanki şeytanın bacağını bu kez kıracak gibi.. Ülkesinin bütün yükünü sırtlamış durumda.. Maradona’nın 26 yaşındayken Meksika’da kaldırdığı kupaya Messi aynı yaşta çok yakın..

DÜNYA CENTİLMENLİK KUPASI..

32 ülke taraftarı iç içe bir kupaya tanıklık ediyor.. Herkes güle oynaya eğleniyor. Güzel oyunun tadını çıkarıyor.. Sadece milli takımlarının formalarıyla boy gösteren onbinlerce insan takımları yenilse de yense de aynı noktada.. Değişik kentlerde oynanan birçok maçı yerinde izledim. En küçük bir olaya dahi rastlamadım.. En fanatik Brezilyalı ve Arjantinli yanyana maç izliyor. Daha ne olsun. Biz de ise ne yazık ki basketbol finali sebebi ne olursa olsun oynanamadı.. Hiç umudum yok ama yine de Brezilya’daki centilmenlik manifestosunun bize ders olmasını diliyorum..

DÜNYA BREZİLYA-ARJANTİN İSTİYOR

YARI finale Brezilya, Arjantin, Hollanda ve Almanya kaldı.. Mesela bana kalsa ben Şili ve Kosta Rica’nın da buralara gelmesini isterdim.. Hele de bizi gördükleri her yerde “Grande Atatürk” diyen ve Türk bayrağıyla poz veren Şililileri.. Ancak kupanın marka değeri ve yayın gelirleri açısından olabilecek en iyi sonuçlar çıktı.. Tabii ki bu sonuca en çok sevinen FIFA başkanı Sepp Blatter oldu.. Ve de bana göre yeryüzünde herkesin istediği Arjantin-Brezilya finali için de çok istekli.. O finale çok yakınız sanki.